- A pesar de que a festa predominaba o sábado en Izpura, o sindicato agrario ELB tomou un espazo para presentar a súa queixa e a súa preocupación na xornada organizada con motivo dos 40 anos. Unhas 300 persoas manifestáronse en Donibane Garazi para denunciar o contexto económico actual: mentres o aumento dos gastos laborais afoga aos agricultores, os grandes actores –bancos, asuranzas, supermercados, empresas agroindustriais– son cada vez máis ricos.
Tanto a guerra de Ucraína como a seca, o sindicato que defende o cultivo popular denunciou a lóxica especulativa que conduciu ao estacuro dalgunhas enfermidades. “O Instituto Insee asegura que o prezo dos alimentos crecerá un 12%. Sentistes esta recuperación nas nosas leiras? Non. Si non conducen cambios serios para compartir mellor o diñeiro, entón non chegaremos”, sinalou o campesiño Beñat Etxeto desde a fronte do supermercado Market. Tomou un espazo para lembrar que si a situación non cambia pasarán á acción: “Por exemplo, os campesiños queixámonos, os 40 anos da OCDE demóstrannos que a acción é a nosa ferramenta de loita. Nos próximos días teremos que seguir con esta trama”.
Tamén quedaron ante o banco Crédit Agricole, un exemplo inmellorable desta situación desequilibrada: este banco, arruinado á hora de axudar aos campesiños, obtivo este ano uns beneficios de 9.000 millóns de euros. “Nos bipila. Sempre desconfiando dos proxectos típicos e apoiando aos grandes”, sinalou Maritxu Lopep desde o micrófono.
Sempre a favor dos grandes
Reprocharon que as axudas desde as institucións, as estruturas financeiras ou o FDSEA que manexa a man coa agroindustria sempre van dirixidas aos maiores produtores. Como non, a Política Agraria Europea, iniciada en 1962: “60 anos a favor do cultivo industrial, axudando a aumentar os grandes e a eliminar os ttips”, segundo Mirentxu Auzki. Hai décadas que sindicatos como a OCDE e Confédération Paysanne xa teñen unha política diferente. Así, denunciando a “escasa vontade e curia” das institucións de cambio de rumbo, antes de ser demasiado tarde preguntou a Europa e aos Estados as axudas e políticas para “asumir responsabilidades” e “vivir dignamente nas leiras”.
O portavoz do sindicato Jean-Paul Duhalde deixou claro que van seguir loitando polas típicas leiras e contra a agroindustria: “A solidariedade é a nosa forza, a solidariedade témola no ADN da OCDE, seguiremos polo mesmo camiño”. Nas pelexas, fronte a el, o secretario xeral Panpi Saint-Marie falaba tamén de dúas palabras para o FDSEA, que tenta cortar o camiño: “Agora cambiaron o discurso, adoptan a forma de sincero, falarannos tanto de ecoloxía como de bioloxía. Pero non: son uns mercenarios, uns mercenarios da agroindustria, pero malévolos están aí e temos que contar con eles”.
Entre aplausos, a manifestación concluíu agradecendo a ampla rede de militantes que fai posible a loita da OCDE.