O secretario xeral do Consello Idurre Eskisabel comeza a dar as grazas á comparecencia. Grazas aos miles e miles de cidadáns que se achegaron a Bilbao, e aos que xa traballaron antes: “Centos de voluntarios que estiveron falando coa xente, facendo fotos e vídeos, pegando carteis, organizando autobuses, colaborando na manifestación…”.

Alégrase de que o número de cidadáns reunidos estivese “por encima das previsións do Consello” e de que “sobre todo, a nosa preocupación e angustia está pegada á sociedade”. Así mesmo, destaca a diversidade socio-política que reuniu a manifestación.

O éxito do sábado dá unha “preocupación” ao Consello e o Consello mostrou o seu “compromiso” para responder a esa responsabilidade. Compromiso na dirección dun novo pacto sociopolítico a favor do eúscaro: “Porque para avanzar na normalización do eúscaro é imprescindible construír un novo pacto sociopolítico para abordar os retos do futuro. Como sería necesario si non hai agresión”.

Catro interpelacións

O Consello interpelou directamente ao poder xudicial, ás institucións públicas, aos partidos políticos e aos axentes sociais e cidadáns.

Dixo ao poder xudicial que ten que facer unha “reflexión e elaboración dos dereitos lingüísticos”, un “labor de sensibilización e contraste”.

Insta as institucións públicas a “achegar” en dous ámbitos: “Por unha banda, cando chegan sentenzas contrarias á normalización, trasladando os litixios até o final. Doutra banda, sen facer caso á agresión, pondo en marcha as normas e leis necesarias para a normalización do eúscaro, sen autocompracencia, actuando de forma decidida”. Pide aos partidos políticos, na mesma dirección, que sexan “garantía desas valentes políticas públicas”.

O Consello dirixiu a súa última mensaxe aos axentes sociais e á cidadanía: “Coa manifestación do 4 de novembro non terminou nada. Pero estamos ao principio dun longo camiño. Por tanto, poña en marcha prácticas e iniciativas para loitar contra a agresión e, en xeral, para profundar na normalización do eúscaro. Que a normalización do eúscaro sexa unha liña transversal nas actividades de cada un”.

Protocolo de protección dos dereitos lingüísticos

Nos meses anteriores o Consello traballou con “axentes do sector vasco e de diversos sectores” co obxectivo de “pór a disposición de todo o mundo unha ferramenta de resposta local e comunitaria á agresión”. Na mesma comparecencia presentou a ferramenta o coordinador do Consello Manex Mantxola: O documento “Protocolo para a protección dos dereitos lingüísticos ante a agresión”, “que sirva para organizalo e integralo ante as agresións contra os dereitos lingüísticos”. Explica que o protocolo é un documento aberto que irá “enriquecendo e adaptando” ao longo do camiño a través das achegas.

O protocolo activarase en dúas situacións, segundo Mantxola: por unha banda, cando se recorra unha convocatoria de contratación ou emprego para “facer un seguimento ao caso”; por outro, cando hai unha sentenza contra os dereitos dos vascos para “preparar a resposta”.

Facer fronte ás sentenzas

O protocolo recolle dous tipos de resposta ante sentenzas. Cando o impacto sexa municipal ou local, a dinamización da resposta quedará en mans dos axentes e da actividade cultural vasca local. Acordarase entre todos os axentes que se opoñan ao ataque: “Unha declaración conxunta ou individual, rolda de prensa, concentración ou outras iniciativas. Tendo en conta os distintos niveis de compromiso dos axentes, ninguén se verá obrigado a ir máis lonxe do que está disposto”. Cando a agresión afecte a Deputacións e Administracións maiores, o Consello tratará de acordar a resposta cos sindicatos: “Manifestación de denuncia, rolda de prensa, concentración, mobilización…”.

Sexa cal for o grao de incidencia, “será responsabilidade do Consello a comunicación co ámbito do eúscaro, cos partidos políticos e cos sindicatos, e nos casos en que sexa necesario, ofrecer diferentes soportes e recursos”.