- A visión dos flysch cheos de plástico xerou nos últimos tempos acirro e preocupación pola contaminación e a sucidade que hai na nosa costa. Pero gran parte dos residuos que acabaron no mar pasaron polo noso territorio, e isto de cando en cando menciónase, nin sequera especifícase. Parece que nos resulta moito máis fácil situar o problema fóra, pero tamén ten aquí as súas raíces.
Os medios de comunicación de aquí non nos dan demasiadas posibilidades. A xente debería interiorizar que esas imaxes do mar tamén son nosas e que estamos obrigados a superar o problema. Iso debería ser o traballo dos medios de comunicación. Con todo, dinnos que o problema dos miles de quilos de residuos mariños é global. Iso non axuda nada, moito menos cando nos falan da India. As institucións locais tampouco pon en marcha as medidas necesarias ante esta secuela. Non nos educan.
Cantas canles, ríos, ríos e as súas beiras vexo, salpicados de plásticos brancos e negros ou outros tipos de residuos. Cantas veces quedo mirando ao río Urola e cantas veces vexo plásticos e outros tipos de refugallos tomando o seu camiño, marchando cara ao mar como unha barca. Con este tipo de imaxes á vez, a un quédalle claro que nin a cidadanía nin as institucións danlle a importancia que necesita ao tema: non somos conscientes de que temos un gran problema co medio ambiente. Pero estou convencido de que, a xulgar pola contorna e polos ríos, vémonos obrigados a cambiar a súa situación, polo que non podo calar.
Non se pode permitir que circule arriba e abaixo coa contaminación que soporta o mar e que non se fale do estado dos ríos, xa que ten unha relación directa co que alí sucede. Os residuos non terminan no colector ou lugar correspondente, senón en calquera lugar. Aí está a clave: estamos ante un problema de xestión.
Canles, ríos, ríos… son as veas do mar e todo o que sucede aquí reflíctese no mar. Repito: o que pasa no mar comeza á altura da nosa casa.
Non teño ningunha dúbida de que temos que subir a outro nivel de conciencia. Vémolos moi tranquilos, manchados polos nosos ríos, xa que cada dous ou tres anos facemos unha limpeza e sacamos centos de quilos. Os desperdicios e os lixos non nos esperan, senón que dependen da auga, e si sacamos centos de quilos desembárcanse miles e miles de quilos arrastrados pola auga.
Temos que interiorizar que a eliminación dos residuos no río é un problema que xera grandes danos ao medio ambiente.
A posta en marcha de campañas e medidas de sensibilización por parte dos concellos e as deputacións forais, e o seu mantemento no tempo, pode supor un gran cambio. Está nas súas mans e é o seu deber. Temos todo para gañar, con pequenos xestos os logros poden ser grandes.
Por tanto, sabemos onde empeza o problema, como chegan os residuos ao río e ao mar… entón xa percorremos a maior parte do camiño. Si realmente oféndenos a situación do mar e queremos cambiar as imaxes que nos chegan, deamos un paso adiante. Comece a devolver os dereitos que se lle quitaron ao río.