Como o hinojo nas paraxes interiores (Foeniculum vulgare), o hinojo mariño (Crithmum maritimum) atópase nas paraxes costeiras. A pesar dalgunhas similitudes, o hinojo mariño ten as súas peculiaridades e usos interesantes, polo que hoxe o artigo estará para el.

Para empezar, é un alimento interesante, xa que as súas follas son comestibles. Mestura de sabor complexa: sabor anis, logo apio (familiar), notas cítricas por detrás e sobre todo salinidade, tanto máis salgado canto máis cerca sexa do litoral. Empezaron a usarse na cociña contemporánea, quizá dentro duns anos sexa un capricho (ou un luxo), quen sabe!

Detrás desta complexidade de sabores se esencias compactas: pineno, anetol, eugenol e dilapiola. Tamén é rica en vitaminas A, C e E, contén sales minerais e oligoelementos (iodo e bromo), fitoestrógenos, betacarotenos e acedo clorogénico.

Como todos os hinojos, axuda a dixerir e a expulsar o vento, pero vemos que o hinojo mariño utilizouse na cociña máis que como herba medicinal, aínda que serve para ambos. Nas illas Baleares séguese utilizando anchoa e oliva en conserva ou en vinagre.

Pódese comer cru, pero en tamaño, porque o seu sabor é demasiado penetrante, polo que o máis tenro é usalo en vinagre ou a remollo. Tanto en vinagre como en aceite colocariamos unha cuarta parte ou un terzo do volume destes dous líquidos en cru, en grifería e follas ben troceadas. Unha vez gardado no armario durante un mes, filtrarase e estará ben na botella de cristal. Sen dúbida dará un toque especial ás ensaladas, purés ou salsas.

Polo seu contido en fitoestrógenos, é axeitado para o tratamento da retención de líquidos na menopausa e das sudoraciones nocturnas, tanto en infusións (secas) como en vinagre ou en aceite.

O ácido clorogénico mencionado entre os seus compoñentes ten forza contra os radicais libres e emprégase en cosmética para rexuvenecer a pel. Pódese quentar en aceite de girasol e facer un bo soro de pel.

As súas dúas esencias, anetol e estragol, son neurotóxicas a altas doses, polo que deberiamos tomalas en tamaño (até tres infusións diarias). Durante o seis primeiros meses do embarazo non se pode tomar pero si durante a lactación. Non recomendado para menores de 4 anos.

Se hai tratamento de quimioterapia ou se toman antibióticos, o hinojo mariño debe tomarse dúas horas despois de tomar estes fármacos. Os receptores de iodo suplementarios non poden utilizalos nin en caso de hipertiroidismo.