O médico forense Paco Etxeberria e o avogado da familia, Iñigo Iruin Zabalza, regresaron ao túnel de Endarlaza e desde alí desmenten a versión que a Garda Civil deu no seu día e que aínda se recoñece como a verdade oficial.

Iruin e Etxeberria entraron ás 6:00 horas, pola noite, segundo a versión da Garda Civil, no túnel. Un tenente levaba collido do brazo á detida e, ao parecer, dirixíanse á procura dun zulo de ETA, segundo relatou a Garda Civil. Zabalza tiña as mans atadas con esposas diante do seu corpo e dous gardas civís abrían o camiño a torto e a dereito un seis ou sete metros máis adiante.

Cando chegaron ao hoyo, o garda civil que pasaba ao seu lado seguiu adiante sen informar ao tenente que acompañaba a Zabalza do buraco que había na parede. Ao chegar á altura do buraco, Zabalza golpeou co xeonllo ao tenente nos testículos e lanzouse polo buraco.

Hoxe en día hai escaleiras até o río Bidasoa, pero entón non existía e Iruin di que por baixo do túnel hai unha gran pendente, “haberá un mínimo de 30 graos”. Etxeberria baixa lentamente, dicindo que sería moi difícil baixar as mans atadas, saltar á auga e todo en silencio. “Imposible”, engade Iruin. Subliñan, ademais, que é aínda máis incrible que se escapou de alí e non sexa golpeado polos gardas civís por detrás de Zabalza. A versión oficial di que todo sucedeu en silencio, que os gardas civís non escoitaron nada e que se lanzaron á carreira cara ao inicio e o final do túnel. Naturalmente, os gardas civís eran armados, pero non disparos, nin advertencias de que se detivesen. Nada. Todo en silencio, segundo a versión oficial.

Todo este relato pode verse no capítulo 10 da webserie de Ahotsa.info. Onde está Miguel? Estes capítulos están a completarse co material sobrante que se recibiu para a película. A película está agora entre as candidatas aos Premios Goia de España.

“Hai que aclarar o caso”

Nunha entrevista a Euskalerria Irratia, a irmá da falecida, Idoia Zabalza, explicou que “como todos os anos, preparamos unha ofrenda floral e unhas charlas con amigos e familiares”. Preguntado pola petición de perdón formulada polo parlamentario de Nabarra Suma Iñaki Iriarte, sinalou que se trata dun paso máis, pero que o caso segue sen resolverse e que iso é o máis importante, aclarar o caso: “Aínda que as palabras son de agradecer, cada un ten unha responsabilidade onde está”.