O curioso é que a nova lei da illa foi aprobada polo parlamento de Londres, non polo de Irlanda do Norte. Porque Londres asumiu a gobernanza de Irlanda do Norte en 2021, cando a situación do seis condados converteuse en ingobernable, o seu principal partido unionista (DUP), unha e outra vez, despois de bloquear a composición do novo goberno que tiña que compartir con Sinn Féin. En consecuencia, a nova lei da linguaxe (“Identity and Language Bill”) foi tramitada e aprobada por Londres.
A nova lei de normalización da Gesa seguiu en gran medida o modelo da lei de 1993.
O 21 de maio de 2022, as rúas de Belfast viron unha gran manifestación a favor da oficialidade da lingua. Isto, así como as críticas recibidas polo goberno do Reino Unido da Comisión de Expertos da Carta das Linguas Minoritarias Europeas por non adoptar medidas favorables á Illa, ratificada polo Reino Unido en 2001, acelerou o recoñecemento de Londres á oficialidade da illa.
A nova lei non só logrou a aprobación de Sinn Féin e SLDP, senón tamén da Alianza de Irlanda do Norte e dos Verdes. Pola contra, os partidos unionistas condenárono duramente. Arlene Foster, líder da DUP, por exemplo, falou de ironía dicindo que en Irlanda do Norte tiña máis sentido aprobar unha lei a favor do polaco que unha lei a favor do gaélico irlandés, porque no seis condados o polaco ten máis falantes que o irlande.
Ao redor do 4% da poboación fala de gaélico en Irlanda do Norte. Pero no día a día só o utiliza un 0,2%. Con todo, cando se produciu a división irlandesa (1921), aínda existían comunidades con lingua irlandesa en Irlanda do Norte.
As asociacións pola lingua están contentas, pero mostráronse desconfiadas até ver o desenvolvemento da nova lei. Paula Melvin, presidenta de Conradh na Gaeilge, falou sen voz: “A nova lei deberá cumprir os estándar internacionais das leis lingüísticas. Nós seguiremos loitando até ver materializados os contidos da nova lei. A experiencia co goberno británico levounos a que nunca poidamos dar por suposto nada”. E engadiu que “esta lei, en todo caso, non é o noso último destino”.
Aínda está a piques de ver si a nova lei pon fin á marxinación histórica que sufriron os invasores do seis condados… E até onde se desenvolve o suficiente para que os servizos públicos sexan capaces de atender nas dúas linguas oficiais.