A próxima semana, o 27 de setembro celebrarase a primeira sesión de investidura no Congreso español. O Rei de España encargou a Alberto Núñez Feijóo, líder do PP, e aínda que fracasará a falta de catro votos, porá en marcha un reloxo de eleccións. Si non houbese acordo para a constitución do Goberno de España para o 26 de novembro, habería que convocar novas eleccións.
Segundo o xornal mencionado, Junts non quería unha especie de acordo Magestic asinado en 1996 por Converxencia e o PP. Segundo este acordo asinado por Jordi Pujol e José María Aznar, Converxencia apoiou ao goberno do PP a cambio dun pacto de financiamento e de varias transferencias. Algúns dos froitos políticos desta negociación que leva directamente Carles Puigdemont serían a moi curto prazo e outros a medio-longo prazo.
É a curto prazo e non pouco difícil chegar a un acordo ao redor da amnistía. E sería a longo prazo chegar a algún acordo para a autodeterminación. Neste sentido sería interesante esa mirada estendida a Irlanda do Norte. En Irlanda asináronse numerosos acordos, pero existían tres principios fundamentais para a futura convivencia: un, a liberdade dos membros presos das institucións armadas que mantiñan o seu compromiso co cesamento do fogo; dous, a posta en marcha do Parlamento de Stormont e a repartición equilibrada de poderes entre os protestantes e republicanos para a gobernanza; e tres, o recoñecemento do dereito dos cidadáns de Irlanda do Norte a decidir sobre o seu propio futuro, para o que as institucións locais esixíano e a posibilidade de consultar co Goberno do Reino Unido.
En canto á amnistía, os xuristas de ambas as partes están a preparar o texto do proxecto de lei que o Tribunal Constitucional español non podería rexeitar. É un tema moi espiñento en España, pero moitos expertos insisten en que non sería o máis difícil. Xa se interpretou que as declaracións de Pedro Sánchez desde Nova York van nesa dirección, cando di que el sempre defendeu que un proceso político como o catalán non debería terminar na judicialización.
Mediador
En materia de amnistía, Junts quere deixar o proxecto de lei encarrilado antes da investidura, pero para o PSOE isto é imposible, tanto polos prazos como polas formas. Deixando unido o acordo, o PSOE deixaría a tramitación da lei para despois da investidura. En cambio, Junts só aceptaría iso si o PSOE aceptase unha data concreta para sacar a lei ante o mediador acordado.
Á sombra de todas estas negociacións está tamén a competencia entre Junts e ERC. O martes Oriol Junqueras, dirixente da ERC, comentou no Congreso dos Deputados que a amnistía estaba pactada, e aínda que a dereita política e mediática así o solicitou, o PSOE non anulou aínda o devandito por Junqueras. Nas negociacións de Amnistía a ERC sería máis flexible que Junts e está disposta a acordar un calendario de amnistía sen outras condicións. O xornalista Neus Tomás mencionou estas cuestións de negociación nO Mercado.