Entón, os vascos falei das visións antropolóxicas e etnográficas desta planta medicinal que tamén chamamos lintsusa, plausta, sabuka, sakut, txutxika e aztunpa, pero hoxe vou baixar á practicidad, xa que á costa vin as flores da primeira e temos un momento perfecto para traballar con ela.

Cando é un día sollío, cara ao mediodía recolleremos flores, só cabezas de flores ben estendidas, unha ducia. Colócanse boca abaixo na bandexa e levan á cociña. Batemos dous ovos e un chisco de sal e fregamos ben a primeira cabeza de flor mentres se quenta o aceite na tixola. Quizais tamén lles quereredes pór fariña, a min gústame envolvela con fariña de garavanzos despois de haberme rebozado, pero é opcional. Fritir ben como si fosen croquetas ata que se douren e deixar o papel debaixo na bandexa colocada. Imos facer un bocado moi rico e saudable, especialmente bo para o intestino. Si a diarrea é un síntoma de que comemos en exceso, convén comezar un par de comidas e aumentar progresivamente a cantidade.

Facemos un bo cosmético macerando estas flores en aceite. Recomendo a maceración en aceite de girasol ecolóxico cando se deixa secar e acábase de secar. Nun 25% pomos flores e quentamos María no baño durante media hora, deixamos a continuación como está toda a noite (para que siga remojando) e pola mañá filtrámola dúas veces, primeiro con filtro metálico e logo cun pano compacto. Ben na botella de cristal escura e hermética. Utilízase para puír, acougar e aclarar a pel xa que é antiinflamatorio e depurador. Desta forma pódese utilizar para desmaquillar pero tamén para masajear. Ao lavarse a cara na cama e fregar un pouco comezarán a apreciar o salgueiro.

Tamén é boa idea mesturar novas flores secas e recoller para infusións follas secas do macho (Plantago lanceolata) que agora temos forte. É unha infusión axeitada para cando no outono se inician enfermidades e achaques respiratorios. Nos últimos anos a min gústame facer tintura cos dous, porque é unha forma moi boa de ter a planta medicinal a man. Que quen queira realizar unha tintura máis forte e inmuno estimulante recolla no outono os grans da saupa, seque e faga tintura (unidades ao 25%). Tras mesturar o tintura de primavera co de outono ao 50%, un bo remedio é que quen o proba sábeo.

A flor medicinal e os exemplares adultos son seguros, pero as follas e os exemplares non maduros son tóxicos. Non se incluirán no uso interno nin no uso externo. Durante o embarazo e a lactación a incisura non é segura, sabemos que aumenta a oxigenación do sangue e non hai estudos que nos proporcionen unha seguridade total. Os grans son incompatibles cos medicamentos para diminuír a inmunidade e a cortisona, pero as flores si.