“Ás veces esquécelleme a síndrome de Anna Frank, que o sabe, o terror de quedarme aquí para sempre e así. Despois contoulle o caso de Anna Frank, unha nena xudía fuxida dos nazis durante a Segunda Guerra Mundial, que pasou dous anos escondida nun caserón onde escribiu un diario e que morreu na zona de concentración de Auschwitz despois de que un holandés a denunciase”. Fugitivo en falso tempo e tamén Anna. Vasco e xudeu nun terror.

Anna escribiu, mentres permaneceu no agocho, un diario que logo se fixo famoso, despois de ser publicado no xenocidio contra os xudeus da Segunda Guerra Mundial tras ser asasinado nun campo de concentración de holocausto.

Un dos protagonistas deste día é a árbore que se podía ver desde o portelo da casa, o castiñeiro indi (Aesculus hippocastanum), que vivía no centro de Amsterdam. Máis tarde, tras pasar a súa fama polo campo, tentaron derrubar aos da célula de asasinato CAN (Axudantes dos Opositores Criminais das Árbores), pero uníronse á xente natural do barrio e conseguiron salvar. Cansado de pelexar cos asasinos das guerras, enfermo, o 23 de agosto de 2010 foi derrubado por un forte vento, duns 160 anos. Unha árbore que quedará para a historia, unha árbore vinculada ao guerreiro, ao xenocidio, ao holocausto e á paixón pola vida dunha nena.

Recolléronse as castañas desta árbore e plantáronse en todo o mundo multitude de crías labras, en museos ou similares que se construíron para lembrar e rexeitar o xenocidio dos xudeus ou as accións deste nivel. O castiñeiro Indi está a proliferar coa chegada das súas castañas en todos os continentes. As seguintes árbores viven en escolas de Fukuyama, Nova York, Bradfor, Indianápolis e numerosos pobos de Europa, xunto ao concello do distrito 3 de Lyon, capital da resistencia francesa da guerra, e no xardín Anne Frank de París. Hai moitas rúas, prazas, hortas, etc. que levan o nome de Anna Frank. No Parque de Aiete de San Sebastián tamén hai un alevín desta árbore, no seu recordo, onde quere satisfacer as ansias de paz de numerosas guerras e crimes.

Os cans están abertos en todas partes. Varas negras en todas as casas.

Para non esquecer os xenocidios e os holocaustos e dotar dun sentido pedagóxico á memoria, a oliveira (Olea europaea) ou que árbore pretenden pór en recordo ás nenas Anna, asasinadas polos xudeus mentres escriben a súa adolescente diaria escondidas en casa en Palestina? En Donostia? Lyon da resistencia? Para cando o primeiro Parque Palestina en Euskal Herria?