Como soubemos, púxose en marcha un novo procedemento: para poder recibir a matrícula de honra polo seu traballo, os alumnos seleccionados deben realizar unha nova presentación. Como novidade, este ano pediuse aos alumnos euskaldunes que presenten o seu Tfno en castelán ou inglés, xa que algúns profesores non son bilingües. Suxeríuselles, por suposto, con cordialidade, sen ningún tipo de discriminación.
Para empezar, hai que dicir que a suxestión que deron os que teñen poder non é máis que unha orde. Só imposición, ao alumno en situación de vulnerabilidade. Si sucedese o contrario? Si suxeríselles aos alumnos castellanohablantes que fixesen a súa presentación en eúscaro?É evidente que o ocorrido desbarata a igualdade na que se asinta a actividade sanitaria e dificilmente concuerda coa imaxe que debe dar a universidade. Doutra banda , excusatio non petita, mostra as súas carencias, a súa incapacidade, a súa ignorancia e a necesaria falta de empatía da actividade sanitaria. Doutores de auga doce.
Grazas á queixa do alumnado e á repercusión que recibiu nos medios de comunicación, deuse a volta á situación. O Vicedecano de Eúscaro pediu desculpas, incluso o propio Decano, e o máis importante, desde o principio conseguiuse o que aos alumnos correspondíalles: que todos os membros do Tribunal sexan bilingües. É dicir, que un tribunal decente estea formado por profesores do nivel e do tamaño requiridos por unha universidade bilingüe.
Débese indicar que a suxestión realizada polos titulares do poder non é máis que unha orde. Só imposición, ao alumno en situación de vulnerabilidade. Si sucedese o contrario? Si suxeríselles aos alumnos castellanohablantes que fixesen a súa presentación en eúscaro?
Somos conscientes de que non se pode aprender todo o grao en eúscaro e que os estudantes de medicamento loitaron polos seus dereitos. Somos conscientes de que moitos membros da Universidade están a tratar de dar unha resposta axeitada, tanto no reitorado como no decanato da Facultade. Ningún premio, ningunha homenaxe a estudantes ou profesores, polo menos por parte das institucións, nin da cultura vasca. Os profesionais da sanidade, imprescindible para a normalización do eúscaro, non gustan á academia vasca, segundo EiTB.
Este feito supuxo unha longa corda, pero unha curta vitoria. E é que a situación é moito máis grave, un problema sistémico con raíces profundas, probablemente peor en saúde que na UPV/EHU.
Todo estudante ten dereito a aprender o seu idioma. Dereito a cultivar e defender o seu Tfno. en eúscaro. Pero a esencia e o obxectivo da nosa actividade son os pacientes, a atención centrada no gene é a clave. O proceso de atención non é o mesmo independentemente do paciente. Iso caducou. A atención debe ser proporcionada ao paciente, tendo en conta a súa natureza, idioma, identidade, xénero, relixión, orixe, condicións de vida e demais. E iso, en si mesmo, require atención no idioma do paciente, tanto en eúscaro como en castelán ou en francés, de forma oral e escrita, en calquera lugar e en calquera momento, a todos os niveis.
Dificilmente vano a aprender os estudantes da Facultade de Medicina e Enfermaría se non se lles ensina desde o principio. A esta necesidade deben adaptarse os alumnos, sexan ou non da rama en eúscaro ou castelán, así como os profesores.
Neste sentido, todo profesor debe adaptarse ás necesidades lingüísticas dos alumnos, do mesmo xeito que todo médico debe adaptarse ás necesidades lingüísticas dos pacientes. Si este problema non se resolve, é dicir, si distínguese entre o idioma e a atención (en definitiva, distinción entre paciente e atención), este tipo de imprevistos, erros e erros repetiranse.
Nun ámbito bilingüe todos os profesionais deben ser bilingües: na actividade clínica, na investigación, na formación, na dirección. Necesitamos atención por paciente, non por médico. E iso hai que deixalo claro desde o principio, non para o final.
Aitor Montes Lasarte.
Membro do Grupo Bale.
Médico de familia en Aramaio.
Adhesións, as seguintes:
- Ibon Aginaga, paciente
- Asier Agirre Pinedo, paciente
- Joseba Agirreazkuenaga Zigorraga, Catedrático da UPV-EHU, paciente
- Maialen Alday Munilla, médica
- Felipe Aizpuru Barandiaran, profesor da UPV/EHU
- Zorionak Amesti Goyogana, médico
- Josu Albero Rodríguez
- Olatz Amezua Etxaniz, paciente
- Xabier Arregi Gordoa
- Ander Arregi, médico
- Elisabet Badiola Garciandia, Terapeuta Ocupacional
- Iratxe Baraiaetxaburu Zarandona, médico
- Leire Baraiazarra Uriarte, enfermeira
- Angel Bidaurrazaga Vandierock, profesor da UPV/EHU
- Izaskun Elortegi Kaiero, médico psiquiatra
- Kepa Elortza Odriozola, paciente
- Aitziber Etxagibel Galdos, médico de familia
- Joseba Fernández de Retana Corres, médico pediatra
- Zuriñe Foronda Vermello, médico e paciente
- Mikel Gandarias Jaio, médico
- Juan Ignacio Hartsuaga Uranga
- Karlos Ibarguren Olalde, médico, xefe da OEE
- Xabier Isasi Balanzategi, profesor da UPV/EHU
- Josu Larrea Elorriaga, paciente
- Itziar Lasa Beitia, médico
- Jon Haitz Legarreta Gorroño, estudante de doutoramento da UPV, paciente
- Urtzi Ihitza Sainz, paciente
- Jon Lizarraga Sobrino, médico psiquiatra
- José Ignacio López de Luzuriaga Fernández (C.
- Maitane Maritorena Azkarate, profesora e paciente
- Ane Mateos Aurrekoetxea, médico
- Aitor Montes Lasarte, médico
- Alaitz Mujika Altuna, enfermeira
- Joxe Manuel Odriozola Lizarribar
- Xabier Onaindia Ribeira, médico pediatra
- Roberto Oriondo Etxabe, paciente
- Iñaki Peña Bandrés, médico
- Olatz Perez de Viñaspre Garralda, profesora da UPV/EHU e paciente
- Andoni Sarriegi Eskisabel
- Pako Sudupe Elortza (C.
- Iñaki Villoslada Fernández, paciente
- Igone Zabala Unzalu, profesora da UPV/EHU
- Mikel Zarate Soloeta, traballador social
- Adrián Zelaia Arieta-Araunabeña, médico
- Beñat Zubeltzu Sese, barne.medikua
- Félix Zubia Olaskoaga, médico e profesor da UPV/EHU