"Amigos, terminou". A editorial Igela publicou o 10 de xullo unha nota que parte destas palabras. Lander Majuelo foi o editor e único traballador da Ra nos últimos tres anos; Erein suspendeu o contrato do traballador e, de momento, non vai contratar máis, segundo informa a ARGIA. Por tanto, perderase toda a autonomía que se outorgaba ao traballador.
Entre outros, Xabier Olarra formou parte de Igela desde a súa creación até o final, e hai tres anos asinou un convenio coa editorial Erein para que Igela Erein mantivéseo. A editorial Erein decidiu incorporar a un traballador en Pamplona, na cidade onde se fundou e desenvolveu a editorial Igela, e segundo Erein deulle toda a súa autonomía, analizando e revisando as condicións e obxectivos económicos ano tras ano. "Como consecuencia do incumprimento destas funcións, a editorial Erein tivo que rescindir o contrato coa citada traballadora", informa mediante nota.
Erein di claramente que non decidiu parar a editorial Igela e lembran que o catálogo da ra está dispoñible dentro de Erein. Ademais, Erein fará "todo o posible" para "sacar adiante o proxecto editorial".
Erein comprométese a publicar o cinco libros da Ra en curso até decembro. Estes serían os escritores que volverían: Joyce Carol Oates, Fiodor Dostoievski, Adania Shibli, Zadie Smith e Annie Ernaux.
"Os libros traducidos ao euskera de todo o mundo forman parte da literatura vasca"
Na primavera de 2021, ARGIA publicou unha entrevista a Xabier Olarra, fundador da Ra, e Lander Majuelo. Olarra deu a substitución a Majuelo en agosto de 2020.
A editorial Igela xorde da necesidade de difundir a literatura en eúscaro. Olarra botaba de menos a novela negra. Velaquí unha pasaxe desta entrevista:
Xabier Olarra: (...) Parecíame que se necesitaban centos de novelas negras en eúscaro para que os meus alumnos da época puidesen ler. Entón, inocente, partimos de aí sen saber que buraco negro podiamos meter. Negro, pero víanse varios puntos de brillo, moi lonxe.
Entón Igela parte da necesidade de ter libros traducidos ao euskera?
B.Ou. : A necesidade era enorme. Dabámoslles 100 metros aos alumnos, porque Todos os días empeza e outras dúas ou tres novelas de estilo vasco, e obrigaban a ler poemas como un poema de Aresti... Era necesario e non existía. Eramos dous profesores dos fundadores da ra e partimos desa necesidade. Iso era un punto de partida, pero non nos conformamos con iso, hai que abrir un pouco de perspectiva. Á vista do que había naquel momento no mundo da tradución, as necesidades eran moito maiores. Por iso xurdiron tamén EIZIE [en 1988] e Literatura Universal [en 1989]. Nós tamén o fixemos.