XV. Campionato de Copa

Onde: No gaztetxe Hiruputzu (Zarautz)

Cando: 22 de decembro

Oblicuos: Aner Peritz, Oier Aizpurua, Alaia Martin, Jexux Mari Irazu, Etxahun Lekue, Aitor Bizkarra, Eneritz Artetxe, Maider Arregi, Joanes Illarregi e Oihana Arana.

------------------------------------------------

Do mesmo xeito que un ciclón nunha bañeira, os oblicuos adoitan estar mergullados nun vicioso remolino. No canto dos bertsolaris, coa axuda dos músicos, nos trapicheos das cervexas, pór unhas catro horas... é un luxo ter ese tipo de citas estables.

O Concurso de Coplas volveu no novo Gaztetxe e co formato tradicional recuperado. Aínda que a capacidade anterior é de media capacidade e o cartel reduciuse lixeiramente, mantendo a tradición, as entradas esgotáronse con facilidade. Dez persoas en coplas e outro catro en música, e a habitual banda sonora para a posta en escena, ambientada coas caprichosas presentacións de Rocky Balboa, Imanol Epelde e Xabi Aizpurua, preparáronse como podía ser para a loita de boxeo para pór aos cooblakaris no plan de ciruelas. A diferenza de Putzuzulo, tiveron bastante traballo para caber sobre o tablado de Hiruputzu, pero han cabado, couberon e menos mal que alguén necesitaba espazo. As coplas ofrecen a posibilidade de xogar á vida, non só ao cirto, senón tamén ao galiñeiro en tamaño. Pero as liñas son tan individuais que, á hora de chegar a un momento dado, presos da influencia das cervexas que cada un inxeriu, xorden entre os público comentarios de pato e discusións marabillosas. Pasou e nalgunhas diferenzas entre longos ufff dun sorriso maligno é tan difusa... E, por suposto, depende e quen lanza a perla a quen e como, pódese producir tensión. Para iso están as gargalladas para logo cubrilas.

Ra montada en charcos, saltando en caldo. Tamén se portaron bastantes ras, algúns bastante satélites ou, cada unha delas, cantando. Por exemplo, Alaia Martin viuse en ocasións sen entrar no ambiente e Jexux Mari Irazu, pois, que dicir: Houbo uns minutos nos que se comentaron cuestións tan contemporáneas como Mec da rue e Flow 2000... Até que punto perdeuse a ra na bañeira? Tivo un momento estrela con Aner Peritz, Aritmética problemáticas soando Xabier Euzkitz. Aí si que ten sentido. Tamén formou unha bonita actuación con Aitor Larra, no papel de ladróns e falando dun roubo en Hiruputzu no último mes.

As melodías do Pai San Miguel, o peregrino de Compostela, as Dúas vellas chicas ou as Moitísimas teñen a sensación de que deixan alegrar e pasar momentos de pasatempos entre o alegre, a perla e a perla. Se se lembra algo en xeral, haberá unha actuación en Bizkarra e Periz, no corpus de Laboa e no canto, xa que se han oido bastante uf, af e ños entre as algas para acougar un punto de tensión. Con todo, os desprazamentos, os desprazamentos e as fugas suavízanse cando chegan á cabeza. Cantaron pouco de Palestina no traballo da cámara, e tampouco se han enlucido especialmente ao porse de fronte. Desde fóra parece que non gozaron demasiado. Pero iso é o que ten o Campionato de Copla, que se vai como vén. E que a medida que chegan os temas e as réplicas hai que responder. O oínte non quere unha copada profunda nun contexto de esmorga, e o público ten a papeleta de voto, o público decide a quen dar o cencerro. Unha das casas que recoñeceu nesta edición chegar a odiar a Zarautz: Aner Periz.

A radio libre Arraio, ademais de retransmitir o programa por radio, enviouno en directo por vídeo: