Confebask sinalou recentemente que se necesitarán –ou ten– 400.000 traballadores para manter a prosperidade actual nos próximos 30 anos. E esta vez pon o foco na inmigración. Si trátase de cubrir a necesidade de man de obra e asegurándose de que a “lei de estranxeiría” é un traballador de terceiro grao, ademais de posible, considérase necesario abrir límites.

É significativo que o mesmo que nos di que o ano que vén non se pode saber que vai pasar coa economía, sexa capaz de predicir sen dúbida cantos empregos haberá dentro de 30 anos. A dixitalización, o proceso de descarbonización, os conflitos derivados da crise enerxética e as tensións mundiais que afectan directamente ao comercio internacional, a duración e organización da xornada laboral, as novas realidades que o cambio demográfico vai xerar… Son e son máis os procesos que hoxe están a vivir. Reformular que, canto e como se produce en Euskal Herria, organizar un sistema completo de aseguramiento de coidados, unha redución profunda da xornada laboral que permite o nivel de produtividade, unha reorganización da xornada que é fundamental para mellorar a calidade de vida… Esas loitas que están en marcha e que van influír no mercado laboral.

Confebask ten claro que moitos chegaremos á idade de xubilación. Que sexa cunha pensión digna! E apunta que a súa previsión valla dentro de 30 anos porque non seremos capaces de cambiar este sistema. Isto está por ver, porque o importante deixou fóra da ecuación: que non temos futuro se mantemos a prosperidade actual.