En Vitoria-Gasteiz non se produciu a competencia tan dura como se esperaba e o PSE, por sorpresa, foi a segunda forza, deixando a Miren Larrion en terceira posición. Que pasou? Por unha banda, a derrota do pp e a eliminación de catro escanos por el a mans do PNV e o PSE. E, por suposto, unha valoración positiva do traballo de Gorka Urtaran.

En Pamplona, a pesar dos bos resultados do alcalde Joseba Asiron, os mellores resultados de Navarrasuma, os malos resultados de Geroa Bai e a desaparición de Podemos non lle deixarán gobernar. Iso si non se logra o acordo que o PSOE xa considerou imposible entre EH Bildu, o PSN e Geroa Bai.

O irundarra Borja Sémper, que saíu da marca do pp, logrou un resultado moi satisfactorio mantendo a súa representación en Donostia-San Sebastián, aínda que a súa interpretación non é tan sinxela, xa que nas Xuntas Xerais de Gipuzkoa Juan Carlos Cano, do pp, mantivo o resultado de 2015. Por tanto, marca ou non marca, en Gipuzkoa os resultados do PP estaban bastante “actualizados” desde 2015. Doutra banda, a gran derrota de Ernesto Gasco axudou ao PP a manter o seu resultado, xa que o cambio de votos entre estes dous partidos foi en parte notable.

Por tanto, veremos si os pactos van ser até agora, repetindo a estrutura das institucións –o acordo global PNV-PSE ten unha longa vida–, dificultando os consensos reais de esquerda e os gobernos alternativos. Para iso, estes dous partidos recollerían os votos que o pp perdeu, por suposto, para fortalecer a dereita e o constitucionalismo vasco.

E unha vez máis, os xefes do catro capitais, os homes. Tampouco hai cambios nisto.