Chamei á porta e non houbo resposta. Convidar a sentar na mesa e non responder. Os profesores enviamos centos de emails ao Departamento de Educación. Non contestaron. Nin a nós nin aos sindicatos. Isto é o que fai o Departamento de Educación cando lle convén. Si, cando lle conveña, xa que non teñen ningún problema en chamar aos profesores que estamos en excedencia ou suspensión, para que nos digan que non podemos cortar estes permisos cando queiramos. Agora, cando quería ampliar a excedencia até setembro, para poder facer a adaptación dos seus fillos. Chamamento agora, cando querías estar en suspensión até decembro e empezar a traballar o 1 de xaneiro para facer os seis meses mínimos que se piden no período de prácticas das oposicións. A chamada agora, para estar co teu pai dependente no puzzle que tiñas feito cos teus irmáns e irmás cando querías gozar da redución de xornada de setembro e outubro até o mes de novembro.

Ademais, chamáronche o 20 de agosto, dicíndoche que debes contestar con rapidez. -Cando debe interromper o seu consentimento? O 31 de agosto ou o 31 de xaneiro? Si en agosto non tes moito tempo, si non agora debemos sabelo para mañá. Cando o esbozo complicado da conciliación familiar para o novo curso tiña forma, o plan púxoche patas para arriba a chamada. Unha chamada na que lle comunican que a súa parella non poderá quedar sen traballo o 10 de setembro e que non poderá interromper a excedencia até o 31 de xaneiro. Unha chamada na que che advirte de que unha necesidade económica nacerá en outubro e non terás a posibilidade de suspender a redución de xornada até as dúas datas sinaladas. Saberán estes que non cobramos en excedencia?

Saberán que tampouco cobramos a parte reducida da licenza de redución de xornada? Parecen preguntas estúpidas, pero cando se pon medidas como estas, ás veces pómolas en dúbida, porque pola contra non se entende ben.

Agora só dous días de suspensión de permisos, o 31 de agosto e o 31 de xaneiro. Cando antes tiñas 365 días, agora só dous, 363 menos. E por que eses 2 días concretos? A saber, non nos preguntes por que, porque non nos deron ningunha explicación clara. Chamamos á porta a pedir explicacións, falemos, non abriron, non queren abrir.

E así escoitaremos en breve á nosa conselleira de Educación e ao resto do persoal, tanto na televisión como nos xornais, orgullosos de explicar o novo protocolo para este curso, garantindo unha educación de calidade do alumnado, dicindo que haberá reforzos no profesorado, subliñando que a educación é un dos aspectos máis coidados da sociedade… bla bla eta bla. Cunha boa careta posta pero por detrás, amodo, por aquí e por alá, recortando un tras outro. Están a coller as tesoiras e dando a forma que queren, pero nós somos unha esquina dura, unha desas esquinas que non se cortan con tesoiras normais. Ademais, as tesoiras estánselles empezando a embotar e para continuar con elas necesítanse unhas tesoiras máis grandes que se descubrirán.

O curso comezou para os profesores, pronto os nosos queridos alumnos están nas aulas, tamén os nosos fillos e fillas, e aínda que non responderon á invitación de chamar á porta e sentar, seguiremos loitando. Ademais da porta da educación xa empezamos a tocar outras, porque non nos imos a calar, porque nos van a escoitar, porque a conciliación da nosa familia merece a pena, porque os nosos fillos e fillas, os pais e nais, as persoas máis próximas á dependencia... necesitámolo.