Agora que estamos a escoitar cada vez con máis frecuencia a proximidade dun Acordo Educativo, en varias plataformas a favor da Escola Pública Vasca, recibimos con gran sorpresa as declaracións realizadas polo conselleiro de Educación, Jokin Bildarratz, na apertura oficial deste curso. O obxectivo que prevé o seu Departamento é traballar por un Pacto Educativo como paso previo á aprobación da Nova Lei de Educación, o que nos preocupa. De feito, Bildarratz dixo que ese posible pacto tería como base o “Acordo” que subscribiu en 2018 a conselleira anterior, Cristina Uriarte, e que foi aprobada por unanimidade. Nesta ocasión será Eusko Ikaskuntza a que leve a cabo o proceso, e ten como obxectivo lograr un amplo acordo que defina o carácter que debería ter a escola vasca nos próximos 30 anos.
En máis dunha ocasión mostramos a nosa desconformidade con este documento que vai ser a base do novo proceso que se quere pór en marcha, que foi rexeitado no seu día por todos os axentes da rede pública polo procedemento e os contidos que se utilizaron (os temas e os participantes foron decididos polo propio Goberno e o debate foi limitado e dirixido).
"Un proceso rápido, sen diagnóstico, obxectivos concretos e contidos esenciais, non cambiará nada, só fortalecerá o que temos agora"
Ademais, gustaríanos expresar as nosas inquietudes e dúbidas sobre o posible acordo educativo próximo:
- En primeiro lugar, o Conselleiro debe aclarar o proceso (tempos, participantes, contidos...). O que se expón é demasiado rápido. Non é posible alcanzar un acordo que dure 30 anos nun ano.
- Pode haber un acordo político pero o que é necesario é un acordo social e amplo de educación, un verdadeiro proceso participativo democrático, que require tempo. O “desacordo” de 2018 non é válido.
- Sorpréndenos que o Goberno Vasco non realice aínda un diagnóstico previo do sistema para determinar as súas fortalezas e debilidades, como esixe calquera plan de mellora.
- O conselleiro Bildarratz segue sen mencionar a existencia da segregación escolar, o problema máis grave do sistema educativo vasco. Tampouco reformula a necesidade de revisar nas últimas décadas o modelo de financiamento que está a consolidar o crecemento da educación concertada en detrimento de a Escola Pública.
Un proceso rápido como este, sen diagnóstico, obxectivos concretos e contidos esenciais, non vai cambiar nada, só vai reforzar o que temos agora. A posible Lei de Educación non pode ser máis que en detrimento de a escola pública e en beneficio do ensino concertado. Non queremos ningún acordo/lei que lexitime o actual sistema dual, senón que converta á escola pública no centro do sistema, imprescindible para avanzar cara a un sistema inclusivo, equitativo e non segregador.
Pedimos ao conselleiro de Educación, Jokin Bildarratz, que aposte por unha escola pública de todos e para todos e mostre un compromiso claro contra a segregación escolar.
* Orgullo da Escola Pública Vasca
pola escola pública vasca en Vitoria-Gasteiz, Zabale
Bizirik (Amurrio), plataformas de Oarsoaldea e Santurtzi