argia.eus
INPRIMATU
Garbiñe Larrea coa súa nova publicación "Horto medicinal"
“Os principiantes tamén propuxemos unha horta medicinal fácil de construír”
  • Tras o éxito do ano pasado, o libro O que saben as plantas medicinais de Garbiñe Larrea chega este ano cunha nova proposta: Huerta medicinal. O traballo anterior ha consistido na selección de 12 plantas medicinais traballadas en profundidade e na creación dunha horta con elas, ofrecendo consellos e recomendacións prácticas concretas. Xa está dispoñible nas librarías habituais e na Feira de ARGIA e na mesa de ARGIA na Feira de Durango. Isto é o que nos contou o autor.
Garazi Zabaleta 2022ko abenduaren 06a
Argazkia: Dani Blanco.

O libro ten un formato especial. Imaxinastes unha forma redonda para dar a esa horta medicinal, non?

Si, aí hai un botánico sueco que traballou moito na clasificación de plantas, Carl von Linneo, que estudou como florecían as plantas na dirección do reloxo. Traballou sobre todo coas flores, pero tamén coas plantas medicinais hai este tipo de formulacións, e quixémolo traer. Con todo, non é unha proposta pecha, cada un pode plantala como queira: en cadrado, en triángulo…

En que se distingue de Sendabelar o que saben?

Para empezar, en tamaño, diría que isto é un folleto. Doutra banda, neses verbos de "coñecer/recoller/usar" que expuñamos no libro anterior, habemos visto que ese "recoller" adóitase "plantar" moitas veces, e niso centrámonos. Neste caso hai que ser xardineiro para coidar todo o proceso, e a intención foi ampliar a autonomía que nos dá, por exemplo, posibilitando un botiquín para un mesmo. Ademais, incluín unha serie de contidos que tiven que deixar fose o outro día, xa que a súa utilización era adecuada á practicidad que se expón neste traballo.

Por que elixiron 12 plantas medicinais?

Eliximos os que son duros e resistentes, de fácil mantemento e que non requiren sobras. Gustaríame que un principiante fose facilmente realizable. No caso da malva tamén houbo unha elección inusual: é unha planta salvaxe que hai que coller do lugar e traer á horta, e por iso elixina. Doutra banda, hai plantas menos comerciais e coñecidas, como a herba dos ouriños, cuxa promoción e difusión tamén é a preservación do noso patrimonio. Si non, a maioría son moi comúns: o romeu, o salvia, o tomiño, o pelo, o camarón, o outeiro… De todos os xeitos, seguro que entre eles sairán a verbena, o pasmobelar, a dozura e outras plantas medicinais que se van a convidar, pois, son partidario de deixalas vivir. E, claro, si as miñas opcións non son axeitadas para alguén, pódese facer con outras plantas.

Existiu na nosa historia o costume de cultivar as hortas medicinais ou é máis recente?

En fin, máis que novidade, eu diría que ao longo da historia existiron en moitos lugares do mundo: Hai na Alhambra, cando Hernán Cortés chegou a México hoxe hai referencias de que Moctezuma tiña unha horta deste tipo… No noso país, as plantas medicinais han estado a miúdo nas beiras das hortas, ou entre as verduras en beneficio delas, de face á complementariedad. Facer horta con eles é máis raro, pero iso é o que a min interésame.