Os autores do artigo son investigadores de dez universidades españolas, principalmente no ámbito das ciencias ambientais e da vida, que destacaron a necesidade de implantar estas medidas e que son beneficiosas non só para as nais, senón para outras moitas. Ademais, sinalan que utilizaron o termo nai de forma inclusiva e que inclúe, por exemplo, aos pais trans e aos pais non binarios; e que se centraron nas nais porque están probados que teñen máis risco de deixar a academia polo que supón a paternidade.

A primeira medida é axudar no embarazo. As institucións deben proporcionar un sistema integral de apoio con recursos suficientes, coidando non só o físico, senón tamén o emocional e profesional. As seguintes medidas son xa para o nacemento. Inclúense, respectivamente, os Permisos Parentales Flexibles, as Instalacións de Atención e Lactación Infantil, a organización das actividades do Departamento en horario lectivo, a adecuación das actividades docentes e o apoio ao progreso profesional.

A saúde mental tamén foi un tema prioritario. Segundo eles, a implantación de programas e recursos integrais para o coidado da saúde mental é imprescindible para abordar os retos que se expoñen nas nais da academia. Entre as opcións, e para o benestar das nais, mencionáronse os servizos de consultoría, os talleres para combater a tensión e as iniciativas para equilibrar a vida e o traballo.

Ten moito que ver co benestar e cun ambiente de traballo seguro e inclusivo para todos os investigadores. Así, propoñen fomentar unha cultura de respecto, igualdade e tolerancia cero cara á discriminación. Para iso piden que se establezan e amplíen protocolos de discriminación e acoso baseados na maternidade ou o xénero.

Finalmente, reivindican a necesidade de garantir unha repartición xusta e transparente da carga de traballo, deixando claro que estas medidas a favor das nais benefician a todos os investigadores. É máis, subliñan que non piden que as nais reciban un trato especial por encima doutras persoas, senón que advirten de que outros grupos poden ter dificultades para continuar na academia (por exemplo, con determinadas condicións médicas) e creen que tamén para elas habería que deseñar e implantar medidas específicas.