O título deste artigo, nunha entrevista a Arnaldo Otegi, é precisamente o que destacan Naiz e Gara. É dicir, “vouvos a contar o conto que queirades escoitar, e estade tranquilos, porque o conseguiremos coa nosa maxia”. Ante isto, temos que dicir que ese conto é para xente determinada.
Non é así para o que non ten traballo, para o que traballa sen cotizar ou para o que está no ERE ou… Esta frase, do mesmo xeito que a dos sindicatos adheridos ao Réxime (uns de 1936 e outros de 1978, absolutamente economicistas), cada vez ten menos credibilidade entre os traballadores vascos. Desgraciadamente, teñen grandes dificultades para ver ás súas clases inimigas, tanto ocupantes como locais.
A democracia burguesa ou a ditadura do capital poden crear e soster unha orde social xusto?
"Vinte e un. Cremos que seguir apostando polo capitalismo no século XXI é negar o futuro ás xeracións futuras"
A socialdemocracia vasca, en palabras de Arnaldo Otegi, é a alternativa á lei da selva, a orde social é xusta. Non di que iso non é posible dentro do sistema capitalista. É dicir, que amente, que é unha vergoña e unha maldade.
Dentro do capitalismo non hai unha situación viable para a clase traballadora. Ao longo da historia, o que a aristocracia obreira europea puido conseguir como máximo foi a consecución do benestar social que o capitalismo permitiu en varias décadas de finais do século pasado.
Isto foi posible durante os períodos de bonanza económica, mentres a URSS viuse obrigada a tratar de distorsionar as vantaxes sociais e sacaba un plus da explotación das súas colonias en África e Asia. Falamos de países avanzados e dese benestar para un proletariado submiso comprometido co sistema capitalista do seu tempo.
Nestes tempos nos que nos tocou vivir, a maioría dos pacíficos proletarios non atoparán refuxio nas sombrías ladeiras do capital, xa que hoxe en día a loita entre diferentes poderes, intereses e capitais é total. Por iso é tan necesario o proceso de concienciación, organización e intercomunicación da clase traballadora no mundo.
É posible un policía local baixo a dobre ocupación e os sistemas capitalistas que sofre Iparralde e Hegoalde?
Un policía local non se caracteriza por levar o seu nome en eúscaro, nin por levar unha gorra, a pesar de que este último é un policía moi vermello. O que realmente lle dá sentido é protexer os intereses da clase obreira, e non os dos capitalistas e a propiedade privada sacrosanta.
A Policía Nacional, a Garda Civil e algúns policías autonómicos españois despregados no País Vasco teñen máis obxectivo en Euskal Herria, é dicir, manter a orde e a propiedade dos burgueses. Hai que dicir claramente que a poesía autonómica española aliméntase dos sentimentos máis corporativos, primitivos, de dereitas e retrógradas que se poden atopar entre os candidatos da cidadanía.
Achega política de EH Bildu para o próximos catro anos
Segundo o presidente de EH Bildu, o resto apenas temos noticias de nada. Acusa as institucións comunistas vascas de minuciosidade e infantilismo e, en xeral, mantén o discurso histórico da socialdemocracia. Cando non teñen argumentos, empezan a insultarlles. Novo o xubilado.
Aposta por unha fronte ampla. EH Bildu ten un discurso moi parecido ao do PNV. É lóxico. A cuestión está entre as diferentes partes da burguesía vasca. O problema principal é que non teñen (e non queren telo) outra opción ante a barbarie que se nos vai a caer encima. É dicir, están convencidos de que sairán ben desta catástrofe?
Non poden imaxinar que a loita de toda revolución por cambiar radicalmente as cousas vai condicionar a súa día a día persoal e familiar. Non están ao nivel das necesidades da clase obreira, dunha parte da burguesía, senón ao nivel da pequena burguesía.
A dirección de EH Bildu fálanos de actualizar o proxecto nacional
Parécenos amargo, como EITB-PNV, tratar como estúpidos. A nación dos traballadores vascos ten dereito a existir, e non hai ningunha dúbida "democrática" respecto diso. O que nos importa é o dereito das clases oprimidas a conseguir e loitar por un futuro mellor para as súas xeracións. Todo o demais carece de interese, da clase oprimida
excepto para os ricos sen conciencia.
Nós non falamos do dereito burgués que limita ou anula o resto de dereitos. Cando o capital quixo descolonizar os continentes, fíxoo para seguir enriquecéndose. Non nos interesa o dereito burgués da autodeterminación, que se vai a regular baixo a ditadura, sobre o texto, o tempo e o territorio. Nós somos moi claros: Esiximos o dereito a construír un Estado socialista vasco. E si a burguesía e o gran capital néganse, volveremos sentir a opresión nacional e de clase sobre as nosas carnes.
É posible outro mundo dentro do sistema capitalista?
Xa no século XXI, cremos que seguir apostando polo capitalismo é negar o futuro ás xeracións futuras. Non só fai falta unha Revolución Social Vasca que cambie radicalmente o sistema de produción capitalista. Como dicía o Che Guevara, o factor humano debe estar sempre presente.
O cambio económico radical que se produce na satisfacción das necesidades de todo o mundo non se poderá dar se non somos conscientes dos principais valores a protexer: o ser humano, o seu benestar, a educación, a saúde, o lecer, a igualdade, a humildade, o carácter colectivo, o compromiso, o desinterese… saber que outros pobos van polo mesmo camiño...