A pandemia puxo de manifesto no Estado español –tamén en Euskal Herria- as bolsas de pobreza e exclusión social, o paro, a precariedade, o abandono das residencias de anciáns, os recortes en saúde... Está claro que todo isto vai ter consecuencias, como o peche de empresas ou a perda de miles de empregos. As administracións e gobernos deberán priorizar os seus obxectivos na repartición dos recursos económicos.

Neste contexto, lembremos os gastos a eliminar ou reducir totalmente: exército, investimento militar, dietas excesivas dos partidos políticos, traballos antisociais como o TAV, así como a monarquía española. Imos centrarnos nos gastos deste último, porque os vascos tamén soportamos cos nosos impostos as demasias dos borbóns.

En total, son 8 millóns de euros os que se destinan á Casa Real española. En canto aos soldos, a familia real percibe 679.559 euros. Felipe VI.ak gana 242.769 euros ao ano, é dicir, 19.517 euros ao mes. A súa esposa Letizia, outros 133.530 euros. Até hai pouco, Juan Carlos I.ak recibía 194.000 euros –ata que en marzo se coñeceron os seus barrabascas en Suíza– e Sofia 109.260 euros. Na zarzuela, ademais, unhas 2.000 persoas traballan ao servizo da monarquía: Unhas 300 nas súas oficinas e outras 1.500 persoas como membros da garda real. Esa garda cústanos outros 7 millóns de euros ao ano.

Mentres que a unha soa familia dáselle ese diñeiro, a pesar de ser moi rei, millóns de persoas viven cun salario mínimo (950 euros), con pensións de viuvez escasas (639,50 euros), con axudas á RGI (680 euros) ou co Ingreso Mínimo Vital (562 euros), e decenas de miles son invisibles porque non reciben nada. Por que o rei ten que cobrar todos os meses o que millóns de cidadáns non cobran nun, dous ou tres anos? E a que veñen eses 1.500 gardas? É unha vergoña. Pero máis vergoñoso aínda é que os políticos o acepten.