A folga de fame iniciada fai 60 días en Bruxelas por 456 persoas en folga de fame rompeuse definitivamente. Espérase que o Goberno belga responda de forma positiva á súa petición, tendo en conta a "man tendida" do Executivo. En concreto, o Goberno belga advertiulles de que se lles vai a propor "consolidación a longo prazo" ou "apoio internacional" para uns poucos. O 16 de xullo tamén comezaron unha folga de sede, algúns sen papeis, co obxectivo de aumentar a presión. O colectivo USPR, denominado Unión pola Regularización dos Non Papeis, valorou o logro como "unha pequena vitoria", deixando claro que terán que seguir "atentos" porque "a loita aínda non é gañada".

Estaban concentrados na igrexa de San Juan Bautista de Bruxelas e nos dous campus da Universidade Libre (ULB) e na Universidade de Vrije (VUB).

A "chantaxe", segundo o primeiro ministro británico

O primeiro ministro holandés, Alexander De Croo, valorou positivamente a decisión, e subliñou que un goberno "nunca" pode aceptar a "chantaxe". Ata que chega esta esperanzadora resposta do Goberno pasaron dous meses, e no que se refire á saúde das persoas sen papeis, moitas se atopan nunha situación de extrema gravidade.

A principios deste mes, o responsable de dereitos humanos e pobreza extrema da ONU, Olivier De Schutter, estivo cos folguistas e o secretario de Estado belga de Asilo e Migracións, Sammy Mahdi, recibiu unha carta de Felipe González, responsable de dereitos humanos dos migrantes.

Non pode ser doutra maneira, están nunha situación moi grave: están desprovistos de papel, inseguras e en condicións de vida moi precarias. O grupo Infomigrants alertou de que xa temos probas diso antes da folga de fame que algúns deles realicen intentos de suicidio ou se coseron os beizos a modo de protesta. Moitos son desde hai tempo en Bélxica –algúns ao vinte anos– e, con todo, seguen sen papeis, case sen dereitos.