argia.eus
INPRIMATU
Meñique de escudo xaspeado
Turista non convidado
  • Foi vista por primeira vez en 2016 nos Países Cataláns. Dous anos despois, en 2018, os entomólogos Xanti Pagola e Imanol Zabalegui deron a coñecer a súa presenza en Gipuzkoa. E tamén nomealo en eúscaro! Pasaron uns anos e non vou dicir que nos afixemos a velos entre nós, pero como a súa presenza foi desigual nestes anos, temos que dicir que os nosos primeiros “traumas” relaxáronse.
Iñaki Mezquita Aranburu 2024ko abenduaren 02a
Iñaki Mezquita Aranburu

Primeiro imos coñecer este insecto un pouco mellor. Este chinche de baixa coloración é asiático e chegou ás nosas terras “accidentalmente”, non por unha migración. Entre nós temos unha chea de especies de chinches desta familia, algunhas das cales, do mesmo xeito que o noso protagonista, teñen a potencia de producir un cheiro repugnante cando ven ameazadas. O seu coloración é modesta, camuflándose ben, pero nas súas antenas e pernas (ao ser insecto, ten seis) presenta unhas raias esbrancuxadas moi pronunciadas. Ten ese único sistema que acabamos de mencionar para “facernos fronte”, polo que, á parte dos malos cheiros, non teremos que sufrir ningún dano cando convidamos a saír de casa. É un hábil voador, e ás veces un pouco tenaz, volve unha e outra vez á súa antiga contorna. Aínda que voa ben, é un camiñante hábil, e tamén é ridículo ver como se esconde ante nós (planta, pau, ou o que sexa) detrás de algo.

Non ten ningún risco físico para os seres humanos, como se dixo, pero si provocou danos económicos nalgúns lugares (como Italia ou Xirona dos Países Cataláns). Non se alimenta dunha soa planta, o que multiplica as posibilidades de causar prexuízos económicos. No entanto, é preciso sinalar que, polo momento, non se chegou a coñecer tal circunstancia entre nós. Este insecto cumpre a hibernación na fase adulta, polo que cando o inverno é duro, a súa poboación sofre máis. A finais de verán ou no outono busca un agocho para poder facer fronte á hibernación, do mesmo xeito que outros insectos (bolboretas e un longo etcétera), e por iso vémolo máis a miúdo. En 2023 a presenza deste cimacio foi moi alta, mentres que en 2024 non se rexistrou ningunha. Cando chega unha especie do exterior tárdase uns anos en ver como leva a cabo a adaptación ao novo lugar, ademais da climatoloxía, para ver como se canalizan as relacións con outros organismos. É dicir, como se combina na cadea trófica para ver cales son os seus depredadores biolóxicos entre outros axentes e a presión que estes exercen. Non pasaron moitos anos –seis, son moitos para esperar a ver a un amigo, pero non para detectar a adaptación dun insecto– e teremos que seguir moi atentos nos próximos anos, por suposto.

CIMACIO DE ARAÑA XASPEADA (Halyomorpha halys)

Grupo: Invertebrado/Insecto/Hemiptera, Pentatomidae.
Talla: 1,2-1,5 cm.
Onde vive? Ten a súa orixe no Leste, pero tamén se estendeu por Europa e América.
Que come? Plantas.
Nivel de protección: Non está protexido.