argia.eus
INPRIMATU
Beneficencia Embeita
"Quero cantar cousas cotiás dunha maneira brutal"
  • "Non pido moito máis á vida", así saudou Onintza Enbeita a Elizondo, por ser pouco o que ofreceu na primeira semifinal do Campionato Xeral de Bertsolaris. Ao día seguinte da sesión puxemos unha cita co bertsolari.
Eli Pagola 2022ko urriaren 24a
Onintza Enbeita, Elizondon finalaurrekoetako saioa bukatu berritan. Argazkia: Xenpelar Dokumentazio Zentroa.

Como viviu o programa de Elizondo? Que relación tiveches co público?

Había unha gran praza para o canto, o público estaba connosco, notábase antes dos saúdos iniciais e durante o programa viuse que era fácil acenderse con poucos. Había unha fermosa praza en Elizondo.

A partir de aí os sentimentos son propios e teño a sensación de non tocar fronte a fronte.

Vostede é unha persoa bastante pública, que consecuencias ten iso?

Ás veces é incómodo que a xente me coñeza. Por exemplo, si ponme un tema sobre política, a xente se ridiculiza, ou cando me toca cantar contra algo que defendín na miña vida fai graza ao público, aínda que sexa un tema serio. De cando en vez podo aproveitalo ao meu favor, noutras ocasións é un tema que pode sacar o meu compañeiro de canto e noutras ocasións fíxome un obstáculo.

Con todo, en xeral, a xente transmitiume agarimo e agradecemento, e iso é moi bonito.

Cada vez é máis consciente de que tamén se canta desde o corpo. Vostede vémoslle flexible no tablado, non é nada ríxido e ademais traballou temas relacionados co corpo tanto na primeira fase como na primeira semifinal. Que é o que busca?

Ás veces nada. Iso é o que eu sei facer, sen máis. Na miña vida pasáronme moitas cousas por ser o meu corpo e non podo nin quero escapar. Condicionoume moito, saímos cun corpo á praza e esas vivencias forman parte de min.

En esencia, diría que conto crudamente cousas cotiás. Non vou moito entre metáforas, creo que son máis directo e quero cantar así. O que quero facer é pór o corpo aí e cantar desa realidade, sabendo que cantar de min non é romper coa miña vida.

Eu diría que a miña intención é conectar co público e traer á praza realidades que están na vida de todos, porque quizais ti non estabas gordo de neno, pero todos coñecemos o bulling escolar ou todos temos ao noso ao redor que deixou a relación por motivos sexuais.

Cantou no seu saúdo inicial: "nun ollo/ case semifinal/ creo que me chegou demasiado rápido". En que momento pillouche o campionato?

Pilloume despistado. Tiven as dúas sesións nun prazo de 15 días, non tiven moito tempo para polas de face ás semifinais. Con todo, isto tamén ten vantaxes e non creo que inflúa na miña puntuación.

O centro da miña vida está noutro sitio e o campionato non é máis que algo que chegou.

Que sabor de boca deixoulle BTN ao día seguinte?

Déixame un bo padal e a alegría de cantar en Elizondo. Tamén levo a pena da falta de brillo. Ao día seguinte estou cun bo tenple, quedeime tranquilo.