ARGIA puxo de manifesto que o mozo de Usurbil foi colaborador en todas as súas horas lectivas na súa traxectoria académica, pero cando pasou a Formación Profesional, só lle puxeron colaborador en media xornada. Non se pode avanzar nas horas nas que non hai acompañante, e o propio centro solicitou un auxiliar a xornada completa, baseándose en varios profesionais e informes, pero foi denegado polo Departamento de Educación. Esta situación leva ao alumno a terapia psicolóxica.

O parlamentario de EH Bildu, Jokin Bildarratz Ikoitz Arrese, pregunta sobre o tema: Coñece o departamento de Educación esta situación? Por que se lle denegou o auxiliar a xornada completa? Que vai facer o Departamento de Educación para “garantir dignamente o dereito á educación” do citado alumno?... A resposta do conselleiro debería abordarse nuns días.

A ARGIA falóuselle claramente Ikoitz Arrese: “Non se poden calcular mediante exercicio matemático os recursos correspondentes a estes alumnos, neste caso o alumno necesita en todo momento dun acompañante que lle garanta o dereito á educación, non hai unha posible transacción”.

“Estamos moi lonxe dunha educación inclusiva”

Por outra banda, a alcaldesa de Usurbil, Agurtzane Solabarrieta, comunicounos que dirixirá unha carta ao conselleiro de Educación e ao director de Formación Profesional, “denunciando fundamentalmente a situación e pedindo medidas para que reorienten a situación para o próximo curso e garantan o dereito á educación do alumno, pondo un asistente de día completo para iso”. Recalca que o caso é “moi grave” e que demostra que aínda estamos “moi lonxe dunha educación inclusiva”.

O alcalde tamén vai reunirse co técnico de educación e cos servizos sociais para analizar, ademais da presión (e si non responde o Goberno con esa presión), que máis se podería facer do concello.

Solabarrieta enxalza a loita da familia desta alumna, “Cantos se desvanecían e sucumbían ao camiño? Que reflexión deberíanos dar, porque quen loita e fai ruído pode conseguir o que lle corresponde, pero os demais que? María non só loita pola súa filla, está por todos, e é triste que a familia teña que pedirllo para conseguir un dereito”.

Sen restar importancia á solución que require este caso, o Alcalde quixo xeneralizar a denuncia e engadiu que a situación nos interpela todos: “Temos moitas cousas que facer para mellorar as condicións de vida destas persoas, por exemplo, desde o punto de vista municipal estou a pensar na accesibilidade de edificios e pobos e cidades”.

“Exclusión do alumnado con necesidades educativas especiais”

O sindicato Steilas tamén criticou duramente o asunto: “Aínda que o Departamento de Educación ocupa a boca con palabras como a inclusión, somos conscientes de que o alumnado con necesidades educativas especiais tende a deixalo sen recursos suficientes ou con frecuencia sen eles, vulnerando a inclusión, o dereito á educación e a igualdade de oportunidades”.

Ante a falta de apoio do alumno con parálise cerebral, “é inaceptable a discriminación que sofren os alumnos con necesidades educativas especiais. Si queremos garantir a verdadeira inclusión, o dereito á educación dos alumnos e alumnas e a igualdade de dereitos, é necesario reformar os criterios de asignación de recursos e asignar os recursos necesarios a todos os niveis educativos, incluída a formación profesional”.

Critica que “a exclusión do alumnado con necesidades educativas especiais, a xestión irresponsable dos recursos e a falta de resposta aos centros e ás familias”.