"INTERNACIONAL", versión completa de Gabriel Aresti, cantada por Amaia Espinosa (Kinbonbo Brass Band).

"Condenar de pé en terra

o triste empregado que es,

difícil converxencia

faba alvirista.

O ocorrido non é responsable,

xente escrava,

hai cambios no mundo,

o pobo sabe quen é.

Que guerra!...

Para que sexa mañá

Internacional

idade do home.

Desde arriba non se pode salvar

deus, non, rei.

Nós non nos pode tocar

Esta é a lei dos homes!

Para que o ladrón se sancione ou

para que tome a súa sorte,

precipitación

considérase ferro incandescente.

Que guerra!...

Para que sexa mañá

Internacional

idade do home.

Con pracer no seu ceo

O rico non ten enfermidades:

Que fixo, con sede dolorosa

carrexar o traballo?

Está nas caixas de pistoleiros

froito do noso traballo

máis información:

débeda e interese.

Que guerra!...

Para que sexa mañá

Internacional

idade do home.

O Estado estráganos

cos seus novos compañeiros,

Porque engorda ao rico

coas suores dos pobres.

Sorbéronnos moito,

nomes de par

Cría que era igual

necesidades e necesidades directas.

Que guerra!...

Para que sexa mañá

Internacional

idade do home.

Os soldados tamén

teñen boa protesta!

fomos tímidos do tirano!

Guerra de paz

Se queremos comer,

Carnes do pobo

Temos que tirar

Os seus xefes

Que guerra!...

Para que sexa mañá

Internacional

idade do home.

Somos traballadores agricultores

Parte trabadora

A Terra é a nosa herdanza

Morra o depredador!

A vela do voitre

Saturados de carne

Foxen e aí

brillo do sol

Que guerra!...

Para que sexa mañá

Internacional

a idade do home."