Non creas que a enfermidade do cólera relacionada coa pobreza e a miseria social ha desaparecido do Estado francés. Si está desaparecida de Francia Metropolitana, aínda a teñen na illa de Mayotte, que segue dependendo do Estado francés. Un neno de 3 anos de Koungou faleceu polo cólera, segundo informou a Axencia Francesa de Saúde o 8 de maio. O 19 de marzo identificouse un caso de cólera na illa e é a primeira morte dos 58 casos contabilizados desde entón.

"A aparición e desenvolvemento da epidemia de cólera derívanse das altas concentracións de poboación, relacionadas cunha deficiente hixiene ambiental", pódese ler na páxina web da Axencia Francesa de Saúde. Nesta situación atópase tamén o Estado francés, e o desenvolvemento da enfermidade puxo de manifesto, unha vez máis, a escaseza da gobernanza liderada por París: considera aos cidadáns secundarios aos departamentos e rexións de ultramar que seguen baixo a súa dependencia. Ademais da illa de Mayotte, en Güiana tamén apareceron casos de cólera. Ese é o sentimento que teñen os aldeáns e teñen probas no día a día: teñen un salario mínimo un 20% máis baixo que en Francia Metropolitana, teñen axudas sociais máis baixas, as decisións que se dirixen desde París, como as respostas á crise da auga, teñen unha taxa de paro do 34%, cando a de Francia Metropolitana é do 7,5%, etc.

Unha proba máis é a escasa resposta ao desenvolvemento da enfermidade do cólera. Hai que vir a Mayotte desde París o 9 de maio, o ministro de Saúde, Frédéric Valletoux, e está por ver as respostas que lles vai a dar. En canto ao servizo sanitario, en 2019 contaban con 54 enfermeiras, 36 persoal sanitario especializado e cinco dentistas para 100.000 cidadáns, fronte a 139, 177 e 64 respectivamente en Francia Metropolitana.

Auga: irritante

"Existe unha forte relación entre a transmisión de cólera e a auga potable e a escasa accesibilidade ás instalacións de saneamento", sinala a Organización Mundial da Saúde. En Mayott teñen graves problemas para conseguir auga potable e tiveron que pasar o verán pasado en duras condicións. Hai que saber que o 80% da auga utilizada é superficial (de arroios, de encoros naturais...) e que debido á emerxencia climática este recurso vaise reducindo (si até hai pouco as épocas de choivas duraban de novembro a marzo, hoxe só teñen de xaneiro a marzo).

Como solución, en dúas de cada tres días cortóuselles a auga, e na actualidade aínda teñen a billa esgotada tres días. O seu deficiente sistema de saneamento fai que a auga potable non estea ao alcance de todos os cidadáns. Os máis afectados son os inmigrantes procedentes de África que sobreviven acumulados nas chabolas.

Conclusión: aumento da xenofobia

No fondo, en lugar de centrarse na base do problema, os migrantes son a causa da miseria na que viven moitas persoas autóctonas, como reflexo das manifestacións e bloqueos de febreiro. Aínda que denuncian o "abandono de Francia", pon como solución a loita contra os migrantes. En nome da "seguridade", o grupo de extrema dereita Forces Vives [Forzas Vives] conduciu mobilizacións masivas para reclamar un maior control das fronteiras e a expulsión de persoas sen papeis. A primeira forza produciuse na segunda volta da presidencia de 2022, Marine Le Pen, co 59% dos votos.

O Goberno francés responde no mesmo ton. A Policía francesa levou a cabo a operación Wuambushu en abril do ano pasado, co obxectivo de destruír 1.000 cidades de chabolas e expulsar a 10.000 persoas sen papeis. O Goberno francés informou en febreiro dunha medida profundamente denunciada polas estruturas a favor dos dereitos humanos: o presidente Emmanuel Macron ten previsto tramitar unha reforma constitucional que elimine o dereito á terra para os nenos sen papeis creados en Mayotte, o dereito á cidadanía francesa si créase en Francia. É dicir, non todos os dereitos garantidos polo Estado francés son válidos nos seus territorios de ultramar.

Este luns tamén se levaron a cabo acciones contra as oficinas do servizo de inmigración, nas que se asocian os casos de cólera á presenza de inmigrantes.

Segundo datos do instituto de estadística INSEE de 2022, a poboación residente en Mayotte é de 300.000 habitantes, dos cales a metade é inmigrante, que serían o 30%. Mayotte está situado no corazón do océano Índico, e para os países africanos afectados pola guerra e a fame negra, o Estado francés, a 300 quilómetros de distancia, ten un destino esperanzador.