Nacido en Beasain nunha familia de obreiros, de oficio empezou a traballar como mecánico e ao mesmo tempo partiu da música desde moi nova. Aparece no grupo Bostak do Goierri en 1965 e ao ano seguinte gañou o Gran Festival de artistas noveis de San Sebastián. En solitario, en 1973 obtivo o Premio Internacional en Ostende (Flandes), cun repertorio en eúscaro.
Xa a principios da década de 1970 era coñecida a voz entre cantantes e cantautores da protesta de Madrid e España e púñase en escena neses “festivais” de entón. Por citar un exemplo, en 1976, cinco meses despois da morte de Franco, o nome de Fernando Unsain aparece xunto a Pi da Serra, A Bullonera, Luís Pastor, A Fanega, Julia León, Elisa Serna, Mikel Labon-Manuel, Mikel Labo-Celoa, Mikel Labo-Celdo, na Geroa, Geroa, Raimero, Raimero e Ra, na Ra, na Ra, na Ra e na Ra. Cantaba entón principalmente en castelán.
Pronto volvería a Euskal Herria para sempre, a publicar no seu nome o primeiro gran disco en eúscaro, que defende a casa do meu pai, e a fundar a discográfica IZ. O catálogo da discográfica IZ, pechada pola retrospectiva do creador, reflicte o extenso labor de Fernando Unsain na produción de discos, en gravacións de diferentes ámbitos da música: tritikitxa, coros, cantautores, grupos, bertsolaris… Antes da súa produción foi cantautor e músico –sempre tocou a guitarra nos escenarios–, músico e arreglista para outros cantantes e bertsolaris.
Tras a creación de Euskal Telebista, tamén se involucrou na produción de contidos audiovisuais. En previsión de que as películas debesen ser traducidas ao euskera –e seguramente EITB traduciríaas moito máis do que logo veu a ofrecer, moito máis que o que fixo–, fundou a empresa de dobraxe IZ-Bi con outros socios, tamén a escola de dobladores. Máis tarde descubriremos o nome de Fernando Unsain na produción Ikuskin, con producións como os programas de televisión de Txirri, Mirri eta Txiribiton, Función e Chiskola.
Un tenor de gran calidade e brillo, cuxa voz e canto foi recoñecida no Orfeón Donostiarra nos seus concertos por última vez hai poucos meses. Con todo, na memoria de moitos vascos, especialmente dos de Iparralde, a voz de Fernando Unsain quedará vinculada ás actuacións do grupo Eltzegor. Son súas moitas das cancións do tres discos editados por este grupo desde a década de 1980, entre as que a cantata Sasitik Sasira pode ser a súa principal obra, que recentemente foi interpretada pola orquestra Et Incarnatus dentro do Ur Muga en Baigorri.
Quen coñeceron ao grupo Eltzegor no escenario lembran para sempre a voz de bronce de Fernando e a calor que transmitía no escenario. Pola súa banda, moitos membros de asociacións culturais e movementos populares lembrarán a valentía que tivo para aparecer xunto ao grupo a cantar nos recitais e homenaxes cantadas que organizaban nas situacións máis difíciles, así como a xenerosidade mostrada sempre por Fernando Unsain para pór a disposición dos organizadores os medios técnicos.