Ernaik fixo o seu relato no xornal Berria sobre os sucesos dos últimos días. En realidade, a cuestión vai máis aló dos “últimos feitos”, que son o resultado da devastadora actitude da Esquerda Abertzale ante o Movemento Socialista nos últimos anos. Ernai e a Esquerda Abertzale en xeral, unha vez máis, optaron por manter en segredo esta dimensión do conflito, obviando a súa responsabilidade e ofrecendo un relato interesado e manipulado sobre os feitos.
Para entender a intencionalidade do artigo de Ernai é importante ter en conta este luns a declaración dos Consellos Socialistas do País Vasco. E é que, si respectamos uns mínimos, o Movemento Socialista está disposto a negociar coa Esquerda Abertzale e a contribuír na medida do posible a tranquilizar a situación das rúas. Non é moito pedir, porque estamos a falar duns mínimos: abandonar o veto político das txosnas, respectar o dereito ao uso do espazo público e romper mentiras e difamacións contra os militantes socialistas. En definitiva, parar a campaña de intoxicación contra o Movemento Socialista e respectar as condicións para facer política de comunismo. Pois ben, a través deste artigo (tamén a través doutras declaracións) pódense ver claramente cales son as intencións da Esquerda Abertzale: pretenden criminalizar a acción dos comunistas para poder seguir coa estratexia de destrución até agora.
Mentres tanto, crearon un relato xustificativo da súa posición, que caricaturiza os feitos e o carácter de militantes socialistas: por unha banda defínennos como violentos irracionais (aínda que se demostrou que o noso relato dos feitos sexa correcto) e, por outro, como inimigos do “movemento popular” e do “barrio” que utilizan para os seus intereses partidistas, reducindo de forma absurda o conflito ao redor dunhas cadeiras sen uso. Así, eles quixeron expresarse como representantes da falsa bandeira da diversidade e presentáronnos como comunistas, ao contrario, dogmáticos e sectarios, ao contrario do que se di na realidade.
A creación deste contexto de simplificación e intoxicación ten unha serie de obxectivos, entre os que se atopa a construción dun marco de comprensión para continuar coa actitude destrutiva anterior e xustificar os seus ataques. A simplificación dos feitos e a caricaturización non representan unha madurez política, senón que perseguen a confusión, eliminando as condicións para paliar a situación e evitando as responsabilidades.
Pero os feitos desta última semana non se poden entender sen ter en conta a campaña que a Esquerda Abertzale ha apoiado nos últimos anos contra o Movemento Socialista: mentiras, difamacións, exclusión social e mediática… Nos últimos meses e semanas esta tendencia acentuouse: vetos políticos nas txosnas, gravacións encubertas, despedimentos ilegais por razóns ideolóxicas, ataques físicos, ameazas de morte, etc. Esta situación de intoxicación non é responsabilidade dunha persoa ou doutra, senón da aposta política de EH Bildu e Sortu, que é o que denunciaron os Consellos Socialistas do País Vasco.
Reafirmámonos na declaración do luns: convennos mellorar a situación e dar saída, pero é necesario respectar uns mínimos éticos e sociais. Non estamos interesados nesta situación, porque os puntos fortes do proxecto socialista son outros: o debate razoado e a resistencia á dinámica do capital. Ademais, o auxe da tensión nas rúas converteuse nun problema xeral que non beneficia a ninguén, porque empeora as condicións de militancia e provoca desapego político na mocidade traballadora. Si hai condicións para acougar a situación, porque nós manifestamos a nosa vontade de negociación, pero son eles os que teñen os medios para iso. Porque os que están en xogo son os dereitos políticos da clase traballadora e as condicións de militancia.
* Unai Martinez e Ane Ibarzabal en representación da Nova Coordinadora Socialista