- Cando analizamos os idiomas, podemos atopar varias curiosidades entre as súas palabras e expresións. A miúdo, estas anécdotas lémbrannos moitas palabras estrañas que logo nos serven para contarnos entre amigos ou nunha cea, dándonos unha imaxe de sabio.
En francés, a palabra “barato” non existe; en cambio, utilizan o “pas cher” para dicir literalmente non caro, ou o “bon marchei”, bo mercado.
Unha crenza popular afirma que as inuits teñen máis de 500 palabras para pronunciar a palabra neve. Pero a explicación non é moi concreta. En realidade, o que fan as inuits con cada palabra é explicar tanto como a neve ten, nesas zonas onde non hai neve.
En español, hai moitas palabras polisémicas, por exemplo , “branco”. A moita xente gustaríalle vestirse de branco, pero seguramente a poucos. Ou a palabra “capital”. Como todos sabemos, sobre todo nos últimos tempos, “Barcelona é o capital” pero tamén “Barcelona é capital…”.
Entón díxenme a min mesmo: non aman a Cataluña, senón que queren
Onte, mentres observaba na televisión os disturbios ocorridos en Cataluña, escoitei a un dirixente dun partido político que eles querían que Cataluña se convertese en Cataluña. Como era unha cadea de Estado, pronunciou a frase en español, e nese momento pensei que en español hai moitas palabras para dicir que amas unha cousa (amo, desexo…), pero el decidiu a palabra “queremos”. En eúscaro, si apreciamos algo, amámolo, e facémolo cando queremos “coller” algo para nós, cando queremos adquirilo, ou cando queremos baixo a dominación do noso dono …
No momento en que ese home pronunciou esa palabra particular, eu estaba a ver os golpes da policía contra a poboación. Entón díxenme a min mesmo: non queren a Cataluña, senón que queren.