Porque Elcano era un brazo armado a favor de Castela. Elkano non era humanista. Elcano non era o símbolo do patrimonio marítimo vasco. Elkano non era un comerciante modélico ou precursor da nosa industria que nos queren mostrar con motivo do centenario.

Elkano era conquistador. Elcano era a inquisición. Elcano era o capitán dos que pisan todo o que atopan no seu camiño. Miles de persoas morreron e centos de mulleres foron violadas. Era o xefe da expedición, que roubaba as pertenzas dos demais e deixaba as tempestades. Opresor. Precursor leal dos militares, do exército e da España actual.

Non ten sentido dicir ‘Elkano si, pero non militar’, como fan algúns amigos na zona de Getaria. Si queremos reivindicar o verdadeiro patrimonio marítimo vasco, non podemos mostrar só o aspecto que nos gusta. Homenaxear a Elkano, que é unha homenaxe a todos os valores do Exército e dos militares españois. Non se pode entender a unha sen a outra.

É hora de dar a volta á historia escrita polos asasinos. É o momento de converternos no auténtico espello do que fixeron no quinto centenario. Temos que darlle a volta a Elkano. Merecen verdade e memoria todos os que os asasinaron e violáronos. Foron pisados polos pobos.

Todos os valores, cores, loitas e reivindicacións que o século XXI mostrounos para revolucionar e comprender o mundo non son compatibles con seguir homenaxeando a Elkano. Si miramos o pasado con sumo coidado, hipotecamos o futuro con modelos e valores que non nos gustan nada.

Por certo, Elcano e os demais non foron os primeiros en dar a volta ao mundo polos mares. Iso tamén é unha mentira. Pero iso é outra cousa…

Información complementaria sobre:

· Elkano, a vida da mar (Txalaparta, 2008).