Chegou a hora: A “procesión” está a piques de comezar e os reunidos na praza Easo comezan a reunirse nos arredores da clínica Askabide. A imaxe lembra que fai 86 anos, en 1936, a barricada levantada polos cidadáns no mesmo lugar. Nesta ocasión, con todo, a muralla está feita de cidadáns e fala en voz alta: “Non pasarán”. E non pasaron, nin se arrincaron.

Son novos tempos, pero vellas loitas. Nesta ocasión a vitoria foi dos cidadáns, dos donostiarras, dos guipuscoanos, e en especial do movemento feminista. Celebremos, por tanto, a vitoria e sentímonos orgullosos, pero non caiamos na calma: a guerra é longa a que temos diante, e o pasado sábado, só unha batalla.

De feito, a asociación Enraizados anunciou hai tempo a súa intención de saír a manifestarse todos os primeiros sábados de cada mes, “até a caída da norma que prohibe recrutar ante as clínicas que practican abortos”, é dicir, até a “caída” da lei do 12 de abril do 4/2022. O seu obxectivo último, por tanto, é derrogar a lei que ampara os dereitos fundamentais das mulleres e que permite o libre exercicio dos nosos dereitos. E, polo menos en Madrid, fano con calma, sen ningún tipo de impedimento; é máis, as forzas policiais que o pasado sábado estiveron a identificar aos activistas feministas presentes na reivindicación dos seus dereitos nas inmediacións da clínica Dator, que actuaron como gardacostas dos protestantes, apoiando aos manifestantes contra o aborto. Unha imaxe tan lamentable como a de San Sebastián, o 2 de abril, e si o pasado sábado non sucedeu o mesmo, foi claramente pola contundente resposta da cidadanía.

Ante esta situación, a preocupación é evidente: até cando as institucións seguirán aceptando este tipo de iniciativas? Até cando se autorizan proxectos que vulneran os dereitos fundamentais das mulleres? Até cando protexen as protestas que vulneran os dereitos sexuais e reprodutivos das mulleres? E connosco, ao Concello de San Sebastián e ao Goberno Vasco, cal vai ser a vosa posición a partir de agora ante este tipo de convocatorias? Seguiredes dando permisos para este tipo, para que logo se anule a última hora? Por que non, entón, prohibilo desde o principio? Seguiredes pondo a disposición dos cidadáns a defensa dos nosos dereitos fundamentais, como até agora? Cando van empezar a tomar medidas eficaces para que isto non ocorra?

É suficiente. A cidadanía non deberiamos saír todos os días á rúa a loitar polos nosos dereitos fundamentais, esa é o seu labor. Lembremos unha vez máis o que establece a Lei 4/2022, de 12 de abril: “O que persiga a unha muller por actos molestos, vexatorios, intimidatorios ou coercitivos, co fin de impedir o dereito á interrupción voluntaria do embarazo, con prexuízo da súa liberdade, será castigado coa pena de prisión de tres meses a un ano ou traballos en beneficio da comunidade de trinta e un a oitenta días”.

A lexislación vixente debería contar con suficientes garantías para que estes espectáculos puidesen saír definitivamente das nosas rúas. Pero a día de hoxe non é así, e os cidadáns non estamos tranquilos –iso púxose de manifesto o sábado en Donostia–. Por tanto, ao Departamento de Seguridade do Goberno Vasco, fagan cumprir a lei, tal e como o fixeron noutras ocasións dunha maneira tan eficaz, e tomen medidas reais para que estas iniciativas ilegais saian definitivamente das nosas rúas: deixen de autorizar este tipo de proxectos e debédelles absolutamente.

E á cidadanía: sigamos atentos, dispostos a loitar para que non volvan ás nosas rúas. Non se pasaron nin se van a pasar, nin agora nin logo.