Somos un grupo de pais vascos, e orgullosos de ser vascos. E orgulloso de coidar o que queremos, Euskara e fillos. Estes orgullosos tamén de traballar en eúscaro na escola, en casa, entre amigos... Pero, que pasa coas actividades extraescolares?
Moitos pais e nais puxémonos xa de face ao novo curso e a elixir fóra da escola dos nosos nenos e nenas. Pero, como todos os anos, atopámonos cun paretón a superar. Tocounos facer traballos de investigación e exploración para que os nosos nenos e nenas teñan unha oferta en eúscaro. Chamar dun lado a outro, preguntar aquí e alá, e que os nosos nenos e nenas poidan facer música, debuxo, circo, karate, escalada, teatro, natación, ioga,… Todo son obstáculos para facelo en EÚSCARO: ás veces non hai oferta, ás veces non hai profesores vascoparlantes pero non se pode asegurar que o grupo sexa euskaldun, que os nenos e nenas castellanoparlantes tamén teñen dereito a apuntarse, que se dá prioridade á idade e o nivel de saber á hora de agrupar, etc. Por tanto, o eúscaro e os nenos euskaldunes quedan nun segundo plano, na capital navarra e en numerosos barrios e pobos da zona.
Todos eles foron localizados en centros tanto de oferta privada como pública. Botamos de menos aos grupos euskaldunes nas Federacións Deportivas, nas Escolas de Música e Instalacións Deportivas xestionadas pola administración, nas ofertas de entidades privadas... Cal é o porqué? desidia, desánimo ou relaxación, ou... Pode tratarse como unha lingua secundaria? Ou querer pouco eúscaro dabondo e non estar orgulloso de ser vasco?
Somos euskaldunes e queremos vivir en eúscaro en casa, na rúa, na escola, tamén cando facemos deporte, cando aprendemos música e cando na piscina imos co plista-plasta, cando imos montando o casco na parede ou cando bailamos o ballet. Independentemente da actividade que elixamos, queremos facelo en eúscaro: porque queremos saber os nomes de todos os estilos de natación en eúscaro, porque queremos que os nosos adestradores nos animen en eúscaro, queremos grupos de música euskaldunes, queremos relaxarnos en euskera…
Nós, porque somos vascos, porque estamos orgullosos e porque nos fai euskaldunes traballar en eúscaro en todos os lugares e actividades! Porque queremos vivir e funcionar en eúscaro! Porque o eúscaro é vivible e porque a vida en eúscaro é un dereito que hai que garantir... imos apoderarnos do eúscaro e do eúscaro, todos aqueles que organicedes actividades extraescolares, pedímosvos que ofertedes o eúscaro. Para que os nosos txikis sexan moi euskaldunes, para que vostedes tamén sexan euskaldunes, porque falar en eúscaro en todos os lugares e actividades fainos moi euskaldunes.
* Por Juan José Antonio Garikoitz Alducin, Juan Garikoitz Torregrosa Armendariz, José Esteban Venturán, José Antonio Gascue, Don José Esteban Garíbar Garíbar e Don José María Garikoitz Garalegrosa Armendatur, en representación de Don Esteban Lamarie, Estionera,