argia.eus
INPRIMATU
O Día contra a Tortura presenta unha iniciativa para repor a todos os torturados de Euskal Herria
  • O Grupo Promotor da Rede de Torturados do País Vasco ha realizado unha comparecencia de presentación en Bilbao. Traballarán para formar unha rede que integre a todos os torturados e anuncian un encontro dentro dun ano. No recoñecemento da tortura os torturados proclaman ser axentes activos.
Zigor Olabarria Oleaga @zoleaga1 2024ko otsailaren 13a

O día en que se cumpren 43 anos do asasinato de José Arregi, varios torturados presentaron ao Grupo Promotor da Rede de Torturados de Euskal Herria. Interveñen Ainara Gorostiaga e Ixone Fernández en representación de todos. Din que sendo moitos e variados os torturados, unha cousa únelles a todos: “Hai un fío invisible: o fío do sufrimento, do sufrimento que levamos dentro e en silencio durante anos e décadas, como ocorre con moitas persoas como nós”.

“Cremos que é o momento de publicar o relato completo do que pasou, de recoñecer e de reparar o que vivimos”, explican Gorostiaga e Fernández. Durante anos déronse pasos no camiño do recoñecemento, pero reivindicaron que se necesitan máis: “É necesario recoller a realidade da tortura no seu conxunto. Hai que analizar as consecuencias políticas, sociais, culturais e humanas e abrir vías de recoñecemento e reparación como sociedade. Neste sentido, os vascos que sufrimos a tortura temos que dicir”.

"O importante non é o que nos fixeron, senón o que facemos co que nos fixeron"

Chamada a todos os torturados

Os membros do Grupo Promotor comprométense a reunirse e a dialogar con persoas torturadas de pobos e rexións de Euskal Herria. Os torturados foron tratados no máis directo: “Quizais contaches moitas veces o que che fixeron, ou quizais nunca fuches capaz de contarllo a ninguén”. Todos eles foron convidados a unirse á rede e informáronlles que atoparán “refuxio, forza e mesmo recoñecemento que merecen”. Anuncian un encontro dentro dun ano.

No recoñecemento da tortura reivindicaron que os torturados sexan suxeitos activos, “porque o importante non é o que nos fixeron, senón o que facemos co que nos fixeron”.