Até hai pouco, a Unión Europea (UE) era un mar en calma. Todo ía ben. Todos viviamos tranquilos. Os altos mandos cumprían moi ben o seu traballo e os europeos sentiamos contentos baixo as súas ordes. De cando en vez os campesiños ían á rúa a mostrar os seus tractores, pero esqueciámolos rapidamente. Moitos inmigrantes tamén facían falta reunións esporádicas, pero neste mar tan grande como a UE non se producían ondas. Para mostrar a satisfacción dos europeos coas nosas autoridades, Ursula von der Leyen foi reelixida presidenta da Comisión Europea para outro cinco anos. Os cidadáns non eliximos ao presidente que promete a política que se desenvolverá neste mar tranquilo en toda a UE, pero non demos importancia a este pequeno detalle e non quixemos provocar turbulencias neste mar tranquilo. Para demostrar o contento que estabamos coa situación, foi nomeado cos votos de todos os parlamentarios do PP e do PSOE elixidos pola cidadanía. O PP e o PSOE, que aparecen a diario picotazos nos medios de comunicación de España, volveron ir da man nesta importante decisión. Non era todo magnífico?
Claro que si. Todo era espléndido e espectacular ata que un home chamado Viktor Orbán rompeu esa fermosa unidade. Os húngaros elixíronlle presidente e a ese político parécelle que pode facer todo o que queira por protexer aos seus cidadáns, entre outras cousas, facer fronte ás políticas comunitarias de criterio. O presidente da República Checa considera que o maior problema que temos en Europa é a guerra de Ucraína. Normal, porque a maioría dos demais políticos tamén valoran o problema. Pero que pensaba de Viktor Orban? Pois ben, decidiu na UE, en contraposición ao camiño emprendido por Macron, Scholz e o resto de presidentes para reforzar e estender esa guerra a Europa, para que el visite Ucraína, Rusia, China e EE. UU., co obxectivo de investigar e activar si hai un camiño para acelerar a paz. Volodimir reuniuse con Zelenski, Vladimir Putin, Xi Jinping e Donald Trump, respectivamente. Que valor!
Desde entón, o noso mar en calma viuse perturbado. Este presidente causou a onda xigante que soñan os surfeiros e empezou a multiplicar os problemas nesta UE, que se atopaba nun ambiente marabilloso. Seguindo o exemplo de Viktor Orban, o presidente de Eslovaquia, Robert fico, recoñeceu que lle axudou con gusto na viaxe se estivese ben. Con todo, non puido porque recibira cinco disparos por proclamar o fin da guerra de Ucraína e aínda estaba en proceso de recuperación.
Na UE temos dúas posicións políticas contraditorias. O deses dous presidentes que defenden que o proceso de paz debe comezar canto antes en Ucraína e o de todos aqueles que están a favor de enviar máis armas e máis diñeiro a Ucraína. Sen esquecer que estes últimos, co obxectivo de dar continuidade á guerra contra Rusia nos próximos anos, promoven que en todos os estados da UE haberá que desglosar cada ano miles de millóns de euros máis de diñeiro público.
Como Viktor Orban é presidente do Consello da UE até decembro, organizou a súa primeira reunión en Hungría seguindo a tradición da UE. Con todo, Von der Leyen prohibiu a todos os ministros que estaban convocados á reunión e obrigoulles a celebrala en Bruxelas. Os dirixentes da UE comezaron a vingarse de Viktor Orban pola procura da paz no país.
Recentemente, Ucraína negou a Hungría e Eslovaquia que o gas que lles chega desde Rusia pase por Ucraína. Esta decisión supón un enorme prexuízo económico para os citados países, xa que supón unha porcentaxe moi elevada da enerxía que necesitan. Hai que destacar que con esta decisión Ucraína faise a si mesma un gran dano económico, xa que recibe numerosas divisas por este concepto. Adoptou Ucraína pola súa conta a decisión de prexudicarse desa maneira ou recibiu unha orde da Unión Europea para castigar a Orban e Fico disidentes?
Hungría e Eslovaquia presentaron unha queixa ante as altas instancias comunitarias e a UE tomou unha decisión a favor de Ucraína ao considerar que pode tomar as decisións que queira no seu territorio. O membro da UE parece ser Ucraína. Non. Hungría e Eslovaquia, e Ucraína non. A UE arremeteuse contra si mesma. Creou unha gran greta. Até onde chegará a brecha?
Cando acabe a guerra de Ucraína as cousas cambiarán moito na UE. Empezamos a cheirar o final desta guerra. E tamén o final desta UE.
Joan Mari Beloki Kortexarena