“Europa é un xardín […], e o resto do mundo non é exactamente un xardín. O resto do mundo é a selva, e a selva pode ocupar o xardín”. Josep Borrell, alto representante da Unión Europea para Asuntos Exteriores e Política de Seguridade, falou con estas palabras no acto de apertura da Academia Diplomática Europea, inaugurada a semana pasada en Bruxas (Flandes).

Fronte aos futuros diplomáticos da Unión, o ex ministro español de Asuntos Exteriores afirmou que os “xardineiros” europeos teñen que intervir no mundo e ir á “selva”, despegando tranquilamente o discurso xenófobo e civilizador cru da extrema dereita: "Os xardineiros teñen que ir á selva. Os europeos teñen que comprometerse moito máis co mundo. Pola contra, o resto do mundo invádenos de formas e medios diversos".

Para remarcar esta necesidade, o alto representante do continente cun pasado colonizador eloxiou o valor do "xardín" europeo: "Construímos un xardín. Todo funciona. É a mellor combinación de liberdade política, prosperidade económica e cohesión social que construíu a humanidade, as tres cousas á vez". Para protexela, con todo, sinala que a construción de “muros” non é suficiente, argumentando que a selva ten un "gran potencial de crecemento": "Os muros nunca serán o suficientemente altos para protexer o xardín".

“O suficientemente altos” non, pero si o máis mortais

En palabras do responsable de políticas estranxeiras en Europa, a construción de muros "non é unha solución para manter a selva fóra", pero a tendencia da Unión Europea coas políticas dos últimos anos reflicte unha mentalidade diferente. O investimento comunitario en xestión e control de fronteiras, por exemplo, multiplicouse por catro dun período orzamentario a outro, pasando de 2.800 millóns de euros (2014-2020) a 12.800 millóns de euros (2021-2027), e pretende dotar á axencia Frontex de 10.000 axentes para cinco anos interiores.

As murallas construídas como consecuencia destas políticas estranxeiras non son "suficientemente altas" para o que tamén é vicepresidente da Comisión Europea, a pesar de que as fronteiras europeas que xa son máis mortais do mundo continúan sendo cada ano máis mortais. Como exemplo diso, o proceso de militarización da man de Frontex no mar Mediterráneo fixo que na ruta canaria reactivada rexistrásense 4.016 mortos o ano pasado, un 116% máis que en 2020, a cifra máis alta de todos os tempos.