“No caso dos nosos alumnos, o eúscaro non é unha lingua para vivir no día a día fóra da escola; pódense contar cunha man as familias con ambos os pais euskaldunes”, explica Julen Urkia, director da escola pública Dunboa. Teñen ao redor de 300 alumnos de Infantil e Primaria, cunha familia e un neno de máis de 20 orixes. Ven esta diversidade como unha oportunidade para difundir o eúscaro na escola e no barrio.
Carteis de comercios e restaurantes en eúscaro
Por exemplo, os alumnos están a traducir ao euskera os carteis das tendas do barrio e os de 6º han euskaldunizado xa as cartas e carteis da pescadería, frutería e restaurante Kebab. “Ensinamos aos alumnos a vivir en eúscaro, pero se na súa realidade cotiá non reciben a paisaxe lingüística en eúscaro, resúltanos moi difícil motivarlles para que o fagan, porque ven que no seu pobo e barrio o eúscaro non domina”, cóntanos Urkia.
Ademais, esta dinámica ten unha segunda lectura: “Si os establecementos non optaron polo uso do eúscaro, pode ser porque ninguén lles axudou ou ninguén lles animou a facelo, porque cando lles ofrecemos a traducir cartas e carteis foron moi ben recibidos e tanto eles como os alumnos quedaron moi contentos co intercambio”. Entre eles, o proxecto permitiu euskaldunizar os negocios dos veciños provenientes do estranxeiro. “Estes comerciantes do barrio necesitaron un empuxón para dar o paso, e o feito de que a escola e os alumnos da escola dérono é grande”.
A escola está situada no centro do barrio, o que lle dá un gran valor, xa que lles permite introducir e reforzar a relación existente entre a escola e o barrio, e organizan numerosas actividades cos veciños.
"Estes comerciantes do barrio necesitaron un empuxón para traducir os seus carteis ao eúscaro, e ese impulso deuno o alumnado da escola é moi importante"
Agrupando familias
Tamén se puxo en marcha o programa Familia Lagoa, para o que se está levando a cabo a cooperativa Elkarrekin, cuxo obxectivo é que familias recentemente chegadas doutros países póñanse en contacto e reúnanse con familias euskaldunes con fillos da mesma idade. En primeiro lugar, organizaron reunións na escola, porque é importante implicar á comunidade educativa, e o reto deste ano é que tres familias chegadas do estranxeiro reúnanse con outras tres familias euskaldunes, “para que sentan máis integradas e máis quentes entre nós”.
No Dunbo de Irún están fortes para seguir desenvolvendo novas accións e proxectos, “para que toda a comunidade teña un impulso no seu labor de euskaldunización”.