En outubro 23 municipios vascos contabilizaron persoas que estaban a durmir na rúa, dentro da iniciativa Kale Gorrian. Con respecto a 2018, atopáronse 132 persoas máis durmidas na rúa e o maior aumento produciuse en Donostia, tanto en termos absolutos (de 101 a 220 persoas actuais en 2018) como en taxas de 1.000 habitantes (moi por diante do segundo municipio, Bilbao). Os que se aloxan en albergues ou outros recursos non foron tidos en conta neste cómputo, destaca SOS Racismo.

A asociación subliña a necesidade de axuda das persoas que viven na rúa, e que as institucións sociais, a pesar do seu traballo, van por detrás das necesidades. Desde SOS piden que se inclúan partidas extraordinarias nos orzamentos municipais, forais e do Goberno para que “habiliten os recursos necesarios para atender as necesidades básicas de todas as persoas que actualmente están sen fogar”.

Para o Concello de San Sebastián tamén teñen mensaxes: piden que manteña aberta a Sirena todas as noites de inverno para que sirva de local de frío.

Non se pode “deixar de lado a esas persoas que teñen os mesmos dereitos que o resto da sociedade”.