argia.eus
INPRIMATU
Directo mostra a un policía español infiltrado no independentismo catalán e no movemento da vivenda
  • O axente I.J.E.G., de 29 anos, utilizou o falso nome de Marc Hernàndez Pons e durante os dous últimos anos actuou nos seguintes movementos populares cataláns: Sindicato de Estudantes dos Países Cataláns, Resistim ao Gòtic a favor do dereito á vivenda e o Casal Popular da esquerda independentista. O traballo de investigación publicado hoxe por Directo revela este caso de infiltración.
ARGIA @argia 2022ko ekainaren 07a
Argazkian ageri da infiltratutako Espainiako polizia, Herrialde Katalanetako Ikasle Sindikatuak greba deialdia egiteko deitu zuen prentsaurrekoan, 2021eko abenduaren 16an. Argazkia: Directa.

Direct descobre nas últimas semanas os datos que enmascararon a falsa identidade da policía española: non é de Palma, non ten o nome de Marc e non traballa no chiringuito da praia. O seu nome real é I.J.E.G, nacido en Menorca e é Policía Española. O xornalismo de investigación publicado por Direct no número 549 revela que este axente foi nomeado funcionario da Policía Española en xuño de 2019 e a finais dese mesmo ano déronlle unha identidade falsa, converténdose nun axente infiltrado: Marc Hernàndez Pons.

Direct segue os ronseis deste axente de policía: Marc Hernàndez aterrou en xuño de 2020 no activismo catalán. O primeiro encontro no que participou foi o “antes do capital vital” que se celebrou o 2 de xuño na praza da Universidade de Barcelona. O 22 de xuño entrou no movemento polo dereito á vivenda en Barcelona, participou na asemblea Resistim ao Gòtic e o 27 de xuño na acción rueira contra o desaloxo do Casal Popular de Lina Òdena. Quince días despois matriculouse na facultade de Maxisterio da Universidade de Barcelona. Pero Direct deu a coñecer que cinco meses antes de todo isto comezou a traballar a súa identidade dixital, creando usuarios nas redes Twitter e Instagram en nome de Marc Hernàndez Pon (\MarcHernandezP2 e \maaarchp). Tamén abriu unha conta corrente en CaixaBank con identidade falsa. Realizou roldas de prensa, manifestacións, actos e folgas no día a día. A principios de 2022 manifestou o seu desexo de entrar en Endavant, pero desde o Sindicato de Estudantes dos Países Cataláns xa lle contestaron que militaba en moitos espazos e non cumpriu o seu obxectivo.

O nome de Marc Hernàndez Pons foi visto por última vez en Barcelona o 23 de maio. Esa noite, en forma de normalidade, participou na asemblea do movemento Resistim ao Gòtic. Dous días despois empezou a pór escusas nos grupos de Telegram que participaba, indicando que tivo que volver a Mallorca por un “tema persoal grave” e que estaría fóra “para os días ou as semanas”. Pero ninguén da súa contorna está seguro de que realmente se escapou da cidade.

Detrás do Ministerio do Interior ou o CNI?

Direct destaca que neste caso de infiltración chama a atención que este maldito activista poida realizar todo tipo de trámites administrativos e legais con identidade falsa. Un membro do Sindicato Estudantil dos Países Cataláns ha sinalado que “vimos que tiña un DNI e que Mosso identificouno nun desafiuzamento”. Hai que confirmar a identidade para matricularse na Universidade de Barcelona e superar os exames de acceso. Os DNIs falsos só poden ser expedidos polo Departamento de Interior (actualmente baixo as ordes de Fernando Grande-Marlaska) ou a petición do CNI (dirixida pola Ministra de Defensa, Margarita Robles).

Martí Majoral, bocernista da organización antirrepresiva de Alerta Solidaria, anuncia que iniciará un procedemento xudicial contra este caso: “Seguro que imos abordar medidas legais. Pero non podemos ter esperanza. O Estado aplícanos o dereito penal do inimigo e non podemos xogar con quen fai a lei e vulnéraas. Hai que pór esperanzas e forzas na formación diaria, na concienciación e na crecente presenza. Só o pobo pode liberarnos de tanta hipocrisía. Temos que fortalecer a organización dos cidadáns e seguir loitando”.

Marta Daviu, portavoz do Sindicato Estudantil dos Países Cataláns, cando coñece a infiltración policial, fai as seguintes declaracións: “Non podemos tomar o luxo de parar a loita. Estamos nun momento no que hai que defender os dereitos sociais máis básicos, entre eles o dereito a un sistema educativo público de calidade e catalán. O Estado non nos deterá nin polas vías legais nin ilegais”.