Este pai e a nai de Pamplona lembrou que en Navarra desde fai 14 anos implantouse unha xornada continua en varios centros educativos, actualmente está establecida no 55% dos centros públicos e non se expuxo ningún retroceso: “Pola contra, recibe valoracións moi positivas de pais e nais, alumnos e familias. Ademais, valorouse mellor naqueles centros nos que hai moitas familias que máis o necesitan, por exemplo nas escolas ghettizadas”. Considera que a singularidade do modelo navarro é parte do éxito, xa que polas tardes ofrécense actividades extraescolares gratuítas no propio centro para aqueles alumnos que non poden saír antes.

Nas súas palabras, non é un modelo imposto, xa que o cambio de horarios ten que estar apoiado primeiro polo 60% do claustro e polo 65% do Consello Escolar, e despois por máis do 60% do censo de pais e nais para sacar adiante a proposta.

A Generalitat de Catalunya fálanos da pilotaxe realizada nas escolas con xornada continua, xa que as principais consecuencias da pilotaxe son que o absentismo dos alumnos baixa (xa que non ían á escola pola tarde) e que se reducen os conflitos escolares, “o que se pode entender en relación á eliminación da distancia de dúas horas ao mediodía ou a que os nenos e nenas actúen máis tranquilos pola mañá”.

8-9 horas na escola

“Hai unha tendencia nos últimos tempos, que critica que o feito de que os nenos e nenas de hoxe en día que son traballadores de mañá teñan 8-9 horas nunha institución é o camiño para afacerse a traballar 8-9 horas no futuro, e que lles leve a non loitar polos seus dereitos de vida, coidado ou condicións de traballo. Hai que destacar tamén que importantes pedagogos como Tonucci están a falar a favor de que os nenos recuperen a tarde e as horas de familia”.

Sen dúbida, o debate está sobre a mesa, que merece a pena analizar en profundidade as consecuencias dun e outro modelo máis aló desas circunstancias.