Kursk é unha rexión histórica de Rusia. Vivía en paz até o 6 de agosto, cando o exército ucraíno entrou na cidade. Entraron un quince mil homes. Centos de tanques, vehículos blindados, pezas de artillaría, radares de defensa aérea… as armas máis modernas que existen hoxe en día, traídas de todo o mundo: Desde Estados Unidos, Gran Bretaña, Alemaña, Polonia, Lituania, España, Italia… A xefatura militar da operación púxoa a OTAN. Intelixencia estadounidense e británica. Geolocalización por satélite post-estadounidense. Acompañados de centos de mercenarios sospeitosos. Sospeitámolo, porque son soldados doutros países que cambiaron o uniforme en si mesmos, segundo datos concretos: franceses, polacos, ianquis, británicos, alemáns… Quen invadiu Rusia, Ucraína ou a OTAN?

En canto entraron, o pánico comezou a apoderarse dos fugitivos. Tiroteado por un grupo de civís que fuxían en coche, hai polo menos dezasete mortos. Outros moitos foron vistos nos camións de forma brusca e golpeados coa culata dos fusís. As masacres e os roubos non faltaron. Cales son os obxectivos de todas estas proezas? No caso das tropas ucraínas, os ataques de odio poden ser os mesmos. Pero a OTAN non deseña esas operacións coas vísceras. Pola contra, están completamente ligados á lóxica militar.

Obxectivos da invasión

Ao longo e ancho do mundo, os analistas tentaron adiviñar os obxectivos desta invasión. Fálase de encomiar os ánimos das tropas ucraínas que se están quedando esnaquizadas, de crear confusión entre os rusos que pensan na vitoria, de retirar as tropas rusas para parar o proceso de Donbass e da fronte oriental, de obrigar a Rusia a dar un salto cualitativo nas respostas militares e, o que seguramente se achegará máis á verdade, de intervir a central nuclear de Kursk.

Están a alcanzarse os obxectivos? É xusto o gran triunfo dos ucraínos que nos están vendendo na televisión e nos medios de comunicación? A verdade parece todo o contrario. Desde todo o Oeste están a chegar as palabras dos analistas que aseguran o eco da derrota. Os ucraínos quedáronse, segundo dise, sen poder adiantar máis, porque o Exército ruso púxolles un tope a 20 quilómetros da fronteira. Ademais, no que respecta aos números, algúns son tan terribles como significativos: achégase a un centenar o número de tanques calcinados, a catro centésimas o de vehículos blindados… e, o máis importante, a seis millas o de soldados ucraínos mortos e mutilados. Para igualar esas cifras, que se formaron en dúas semanas e media, habería que sumar, segundo dinnos, a todas as persoas afectadas nos últimos 6-7 meses en toda Ucraína.

O fracaso da invasión

Co obxectivo de encher os ocos destas tropas perdidas, decidiuse ampliar o número de efectivos despregados desde a fronte oriental. Deste xeito debilitaron aínda máis o seu sistema defensivo xa bastante debilitado en Donbass e aceleraron a vitoria dos rusos en toda a fronte oriental. A batalla de Kursk está a ser, segundo os militares occidentais, a maior das que se coñeceron no século XXI. Con esta iniciativa, pódese dicir que o momento do colapso acelerouse e, con ela, o final da guerra.

Será esta a última batalla da guerra? Á hora de responder a esta pregunta, o primeiro que hai que ter en conta é que a guerra non está contra Ucraína, senón contra a OTAN. Nestes momentos, Ucraína non é capaz de facer fronte nin por un día nin por un día aos exércitos rusos. Por tanto, a pregunta é: A OTAN aínda ten condicións para dar outro salto cualitativo? Resposta: si, por suposto.

A OTAN seguirá azuzando

A lista de actuacións realizadas até o momento é longa e destacable: con decenas de mercenarios comezaron a realizar incursións en terras rusas (Belgorod), no Crocus City Hall de Moscova continuaron coa acción terrorista que causou 144 mortos e 551 feridos, coa detección dos mísiles nucleares en Armavir e os radares estratéxicos de Orsk que se suceden cada día, coa compra contra a central nuclear máis grande de Europa. Etc. Esta invasión do Kursk traspasou todas as liñas vermellas, foi a maior provocación até o momento e, case se pode dar por suposto, frustrou todas as posibilidades de dar un final dialogado á guerra. Estados Unidos e a Unión Europea non teñen intención de negociar un final e van seguir azuzando a Rusia. A lista do que se fixo é moi longa, pero a imaxinación da OTAN é grande para seguir facéndoo… e seguirán facéndoo. Sen dúbida.

As elites económicas están asustadas

As elites económicas globalistas están aterrorizadas. Ademais da hexemonía mundial, ven o perigo de perder a de Europa. Ven que si a OTAN perde a guerra de Ucraína, o seu futuro quedaría nunha situación crítica. Ademais da hexemonía política e económica, non ven con certeza as súas vidas. Para eles tamén esta guerra deveu existencial. Por iso dicimos que despois da derrota en Kursk poderíanse esperar máis accións duras e violentas. Os norteamericanos non cejarán no seu empeño.

Joan Mari Beloki Kortexarena