A morte de Aduna foi repentina cando aínda se atopaba no útero de Amets Etxeberria. Cando o xinecólogo lle comunicou a morte, Etxeberria díxolle: "Teño outros dous fillos, tomeinos en máis dunha ocasión e poida que o neno morra por levantar moitos pisos", engadiu. Afortunadamente, di, ese foi o único momento en que sentiu a culpa, "porque a resposta do xinecólogo axudoume moito: ‘Non é culpa túa, hai mulleres embarazadas que levantan moito peso e non teñen por que suceder isto, non ten nada que ver’. Que importantes son esas primeiras palabras, que se cravan en ti! Así o contou no programa Ama Eme Ume de Hamaika Telebista.

"Sei que hai outras mulleres que se sentiron moi culpables, entre outras cousas, polos comentarios e as actitudes que recibiron". Etxeberria fíxose terapia con máis mulleres que pasaron pola mesma situación e relatou que atopou "casos horrorosos": "A muller que tiña ao meu lado tiña un sobriño que recollía a ese sobriño e acusáronlle de haberlle ocorrido levantar ese piso durante o seu embarazo. O sentimento de culpa que sentía aquela muller era terrible e custoulle moito traballo desembarazarse dela. Unha vez dixo que non se permitía levar roupa de cores e botar colonia porque sentía culpable. Por iso Etxeberria di que é fundamental contar con profesionais que che traten con sensibilidade e con protocolos e formación adecuados no proceso ("Mans Buxán fixo un gran traballo niso").

Ademais, subliñou a importancia das palabras que utilizamos neste campo. A xornalista cóntalle a Etxeberria que perdeu ao seu fillo cando estaba embarazada, e o entrevistado advírtelle: "É un erro que cometemos eu mesmo e na sociedade en xeral: As mulleres que estamos embarazadas non perdemos ao neno, non nos morreron nenos, é o bebé o que morreu. Dicir que nós perdémolo é unha carga moi grande. E non se di de mala fe, pero ao longo deste proceso deime conta da importancia das palabras; tamén no momento do duelo axuda a non levar o sentimento de culpa encima".

Etxeberria lembra que tomou as decisións "instintivamente" e con moita claridade, querer ver o corpo da súa filla, etc., pero todas as decisións son lexítimas, di, non hai decisión mellor que a do outro, que cada un faga o que queira e o que queira, sen xulgar, xa que tamén aí se pode desenvolver o sentimento de culpa.

"Especialistas en autodestrución"

Sobre as mulleres que non poden quedarse embarazadas e os abortos, a psicóloga perinatal Nagore Uriarte dicía en ARGIA: "As mulleres somos expertas en autodestrución en todos os ámbitos, non digamos nada neste tema, no que as mulleres adoitamos levar máis carga". Por iso, Etxeberria quixo subliñar a mensaxe que se lles enviou aos internautas: "As mulleres non temos ningunha culpa, o que queremos é protexer a eses nenos e nenas, quixemos traer a eses nenos ao mundo con vida", engadiu. Tamén aconsella á súa contorna: "Si non sabes que dicir a quen está a pasar o duelo, abrázame e acabouse, basta con dicir ‘síntoo, estou aquí’, porque a miúdo non sabemos como actuar”.

Despois, AMETS Etxeberria volveu quedar embarazada e tivo un fillo. "Escribía ao admirador pedíndolle perdón, dicindo que este neno non viña substituírlle…" Unha vez máis, o sentimento de culpa no aire, pero sorrí: está en paz con Aduna.