- Na época da macro-espectáculos e macro-estímulos, habituais dos decibeis e iluminadores extremos, aos poucos vaise ampliando a demanda das asociacións de retorno dos nenos con autismo, mesmo nos desfiles dos Reis Meigos: nin a música, nin a iluminación, nin a velocidade rápida, realizan con calma unha parte do percorrido.
En Vitoria-Gasteiz, o multitudinario desfile, no que participan máis de 300 persoas, descendeu o volume de música de carrozas na parte final do percorrido pensando en nenos con hipersensibilidad auditiva. En Bilbao, durante a recepción aos Reis Meigos celebrada o pasado 5 de xaneiro, apagouse a música durante un intre. As asociacións de autismo levan anos co clamor, e cada vez son máis as que adaptaron parte do desfile no Estado español (en Cataluña, nunha trintena de municipios): baixan a música e a iluminación, ou apagan en directo, eliminan os efectos especiais e os fogos artificiais ou bengalas, apagan o micrófono, afrouxan a velocidade das carrozas… A festa do estímulo reláxase e o silencio e a calma.
Silencio tamén nas festas patronais
Un dos principais antecedentes son as barracas. Cada vez son máis as tardes ou os días que se gardan, para que os nenos e nenas que son hipersensoriales poidan gozar das barracas en silencio e apagar a música e as sirenas, que polo xeral son tan estrondosas. Detrás desta iniciativa tamén están as familias dos nenos e nenas autistas, xa que o cambio se produciu pola súa loita. Donostia, Bilbao, Barakaldo, Arrasate, Irun… son algúns dos que xogan así, e este verán uníronse á iniciativa as barracas de Vitoria-Gasteiz. “O autismo é un trastorno invisible. Os sons poden ouvirse multiplicados por dez e a multitude de estímulos poden xerar ansiedade; moitas familias de nenos con trastorno autista deciden non acudir directamente a eventos de moito ruído”, dicían no verán desde a Asociación de Autismo de Álava, ao celebrar a imposición da medida tamén en Vitoria.
Escoitamos a máis dun dos pais do neno que ten estas características: o volume de música tan alto e tan intenso pode facer que o sistema central satúrese e póñase en crise, que se asuste, que se axite. Mesmo pode ser doloroso para eles. De feito, en ARGIA escribimos recentemente sobre o sufrimento que sofren algunhas persoas polo ruído que xeran os petardos, bengala, traca, foguetes e outros dispositivos pirotécnicos.
De feito, o ruído vai moi ligado á maneira en que amenizamos as festas. Podemos preguntarnos si sempre e en todo momento é necesaria unha choiva de decibeis, efectos e estímulos para que un espectáculo sexa delicioso e atractivo.