Así o cren un informe publicado por varios científicos, tal e como se informou a semana pasada. Con todo, outros moitos científicos consideran un alarmismo gratuíto a tendencia que relaciona a 5G con enfermidades graves, argumentando que os que defenden esta liña non teñen evidencia científica.

Durante anos debateuse na praza pública: o teléfono móbil pode causar cancro? En outubro de 2018 publicouse en EEUU o que se considera o maior experimento realizado sobre o caso, que custou 30 millóns de dólares (máis de 26 millóns de euros). O estudo concluíu que existía unha relación entre a radiación por radiofrecuencia e os tumores das ratas machos, pero subliñaron que os tempos de exposición e os niveis de exposición que sufriron os animais utilizados no experimento foron moito máis elevados que os que podemos ter as persoas ao utilizar o teléfono móbil.

Tipos de radiación

O centro das preocupacións sobre os problemas de saúde que poden provocar as redes de telefonía está na radiación por radiofrecuencia. Calquera emisión no espectro electromagnético é en si mesma a radiación. Por tanto, a readiación por radiofrecuencia non ten por que ser perigosa por si mesma. A cuestión a dilucidar é en que condicións pode ter un efecto negativo sobre a saúde humana.

Segundo o enfoque de consenso científico, a clave é si a radiación é ionizante ou non. Calquera radiación distinta do ionizador é demasiado débil para romper enlácelos químicos. Dentro desta categoría estarían a radiación ultravioleta, a luz, os raios infravermellos vermellos e as ondas de baixa frecuencia, como as da radio. A radio FM, entre outras cousas, entraría neste campo, do mesmo xeito que as conexións inalámbricas de internet. Os microondas son unha excepción: aínda que non son ionizantes, poden danar os tecidos. Pola contra, os raios X ou gamma que se atopan en frecuencias superiores aos ultravioletas son ionizantes.

Cando se espertou, a discusión continuaba alí.

Dentro desta diferenciación, as redes de telefonía móbil sitúanse na zona de ondas non ionizantes. Niso baséase a posición de quen defenden a inocuidad das redes móbiles. Con todo, tendo en conta esta diferenza, quen afirman que o 5G é perigoso, é dicir, as posibles consecuencias deste efecto acumulativo, son conscientes dos efectos que a acumulación de radiacións non ionizantes pode ter no corpo humano.

Parece, por tanto, que o debate sobre o tema vai continuar na praza pública. E no medio de todo o desconcerto que está a causar a carreira de pór en marcha o 5G entre as potencias mundiais e as grandes empresas, será posible illar a perspectiva científica doutros intereses?