As vivencias de entón quedáronnos xaradas no corazón a todos os que participamos nesta desobediente campaña de protección e denuncia: amigos, compañeiros de militancia, solidarios gasteiztarras, Domi, Txiro e demais familiares. Para entón xa pasara a iniciativa a favor de Aurore Martin, para os mozos de Orereta que virían despois e as murallas de pobos de Donostia, Ondarroa, Iruñea, Loiola e Vitoria, entre outros. Estas experiencias cesaron antes de que as súas facultades liberadoras excitásense suficientemente.
Atópase na rúa Samaniego. Por cumprir íntegra e espacialmente a pena de oito anos de prisión. A condena foi imposta pola Audiencia Nacional española e ratificada polo Tribunal Supremo (TS). Como proba, por exemplo, unha camiseta con estrelas vermellas (camiseta con estrela; por tanto, de SEGI; por tanto, terrorista). A tormenta non terá perdón, nin reparación, nin recoñecemento. Para cando se lea isto, con todo, moita xente estará nas rúas de Vitoria-Gasteiz e no Gaztetxe, a condición de que a democracia e os demócratas permítano, amén. Samaniego atópase na rúa, pero quedou no interior de 250 membros.
O tempo vai en contra no ámbito das consecuencias do conflito. A saída de Samaniego vai elevar aínda máis a elevada idade media dos presos políticos vascos. Na conferencia que ofreceu o ex preso enfermo de Abetxuko José Ramón López de Abetxuko no Campus da Universidade de Vitoria-Gasteiz, había un gran número de persoas novas –diría eu– oíntes –impulsados pola inquisición política mediática–. Que son os presos políticos vascos para estes mozos que non viviron o conflito armado, que tipo de vínculo político ou emocional poden sentir con eles? Polo menos, que as xeracións anteriores que compartimos cos presos e fuxidos as loitas doutros tempos ou simplemente as vivencias, non as deixemos perecer no cárcere, no exilio ou no esquecemento. Aí hai unha responsabilidade histórica e colectiva, cada un saberá en que medida e como se lle interpela. Celebremos nos últimos días a liberdade recuperada por Agurtzane Delgado, Jon Urretabizkaia, Xabier Tximeno e Ekaitz Samaniego; loitemos pola de todos os demais. Fará falta moito máis, pero, polo menos de momento, enchamos as rúas de Bilbao e de Baiona o 11 de xaneiro.