Os datos proporcionados polos membros de NOR permiten realizar unha fotografía panorámica dos matadoiros de Euskal Herria: dos 70 mil millóns de animais que morren cada ano no mundo, morren uns 100 millóns en Euskal Herria. Os datos de cada territorio son os seguintes:
Contabilizáronse preto de 30 matadoiros no País Vasco, e informouse de que hai outros tantos nos países de ao redor. Os membros de NOR conseguiron infiltrarse en dez deles co fin de documentar a súa actividade. “A industria ten prohibido que calquera xornalista difunda imaxes do país e hai un gran hermetismo”, declarou a portavoz do grupo, Maialen Sagües. Así pois, a investigación tivo que ser levada a cabo de forma clandestina.
Os responsables do negocio recoñeceron a miúdo que os danos que lles ocasiona a publicidade das imaxes nos matadoiros. “A min non me importa que a xente vexa un matadoiro en Turquía, pero non quero ver o meu”, declarou o responsable dun dos matadoiros que aparece no vídeo. Con todo, a investigación realizada polo grupo antiespecista arroxou imaxes dos matadoiros de Euskal Herria e dos matadoiros onde se venden animais mortos nas nosas casas.
As imaxes son duras nos doce minutos que dura o vídeo, nos que se retrata o testemuño da violencia que sofren os animais no interior dos matadoiros. Cando se detecta que son condenados á morte pódese observar como todo animal tenta escapar, así como o trato violento que os obreiros empregan para controlar aos animais: sérvense de múltiples ferramentas, patadas, golpes e empuxóns para dominar aos animais e movelos libremente dun lado a outro. O proceso de asasinato tamén sae á luz.
Sexan ou non de consumo humano, os animais deben morrer nos matadoiros segundo a lei. A maioría dos animais chegan aos matadoiros dos viveiros industriais, “pero tamén os animais que explotan en viveiros ecolóxicos, pequenos caseríos e pasteiros”, subliñaron os activistas. Non fai falta dicir que a industria animal tampouco está exenta da lóxica capitalista: como explican “cando empezaron o suficiente ou xa non son economicamente rendibles”, destinan aos animais ao matadoiro.
Doutra banda, tamén quixeron visibilizar outro aspecto detectado a través da actividade secreta de ano e medio: as duras e precarias condicións de traballo nos matadoiros. Indican que os migrantes eran todos os traballadores dun dos matadoiros visitados. Nas súas propias palabras: “Nestes matadoiros traballan traballadores pisados polo sistema, matando animais non humanos pisados polo sistema”.
Os membros de NOR teñen claro o obxectivo da investigación: “Co traballo pretendemos espertar a reflexión entre a cidadanía para reflexionar sobre a relación dos seres humanos cos animais doutras especies”. Aseguraron con total seguridade que en todos os matadoiros morren inxustamente os animais. A investigación pon no centro desta inxustiza os poderes e privilexios do ser humano cara aos animais, un prato que ao espectador resúltalle difícil dixerir. Pero, á fin e ao cabo, ese é o obxectivo: prestar atención á actividade dos matadoiros, elos do proceso até convertelos en carne, un exercicio que pode producir indigestión.
Ademais de sacudir conciencias, o grupo NOR ten o obxectivo de reforzar a presenza do movemento antiespecista e do eúscaro en Euskal Herria. Dentro desa loita, convocaron unha manifestación a nivel de Euskal Herria o próximo 1 de novembro en Bilbao, que partirá ás 17:00 da praza Moyua. Haberá autobuses desde Pamplona, Vitoria-Gasteiz, Donostia-San Sebastián, Hendaia e Eibar.