Estamos a falar de Sánchez, do caso que nos sacudiu o pasado venres. Defendemos a liberdade de expresión, mesmo cando se fan declaracións que non nos gustan. Esta liberdade leva a responsabilidade de expresar ideas baseadas en opinións razoadas e en datos contrastados, e non debería estenderse á desinformación intencionada nin ás inxurias a categorías de persoas en relación co sexo, o xénero, a raza, a relixión, a situación, etc. Pero cando esas "opinións" (mellor dito, insultos) prodúcense no ámbito público e refírense a alumnos que deben ser atendidos directamente, sitúanse noutro nivel. O ensino dunha área de coñecemento tan humana e sensible como o marco do Dereito do traballo e da Seguridade Social, leva unha especial responsabilidade. Espérase un mínimo de respecto e profesionalidade cara aos alumnos que compoñen a aula.

Así as cousas, o caso que nos ocupa supera o debate sobre o dereito fundamental á liberdade de expresión e os seus límites. O límite da liberdade de expresión situámolo no dereito á honra e á dignidade das persoas e pode pasar de ser un dereito fundamental a ser un delito de odio cando se atravesan os límites difusos deste delito. Pero a situación á que nos enfrontamos lévanos a un novo debate: o da relación laboral e o respecto ás obrigacións docentes dun profesor que chegou á UPV/EHU a través dun contrato de substitución por maternidade do profesor da área.

Ese é o principal aspecto que debe resolver a nosa universidade: pode rescindir o contrato por incumprimento das súas obrigacións? A resposta non pode ser inmediata, xa que haberá que esperar á resolución xudicial definitiva, pero a universidade debería suspender e denunciar inmediatamente o contrato, xa que as actitudes vertidas nas redes sociais son ofensivas e dolorosas. As mensaxes publicadas nas redes condicionan directamente o dereito ao colectivo obxecto do contrato, aos alumnos e alumnas do grupo 301 e á formación universitaria que respecte a súa dignidade como persoas. Ademais, nas instancias académicas xorden dúbidas razoables sobre a imparcialidade e neutralidade do profesorado na preparación e avaliación do alumnado.

Así mesmo, a atención mediática centrouse na resposta dos alumnos do grupo 301 da Facultade de Dereito (sección de Leioa), desfigurándolos nalgúns casos coma se tivesen un ton agresivo. Hai que centrar a atención noutro sitio. O representante do curso aclarou este aspecto achegando datos suficientes e argumentando coa capacidade e solidez que nos fai sentirnos orgullosos da calidade da nosa formación universitaria. Os alumnos do grupo 301 devolvéronnos a reputación que nos quitou o profesor Sánchez, xa que o profesor que obtivo o doutoramento na UPV/EHU non nos substitúe, e está nas antípodas desde que o entendemos como unha universidade de excelencia que coidará a todos os colectivos universitarios.

Joxerramon Bengoetxea Reitor
da UPV/EHU