Este ano algúns cidadáns quixeron dar unha volta máis ás reivindicacións que se fan o 12 de outubro e engadir unha visión decolonal. Estefanía Quilez intervén para reivindicar "San Sebastián foi e segue sendo unha cidade decolonal". Sinalan que expondo a historia desde outra perspectiva, queren cambiar as vidas da cidadanía e a forma de estar no mundo. Sinalan a necesidade de expor tamén desde outro lugar as relacións coa comunidade procedente de Sudamérica.

Realizaron catro paradas e na crónica realizada por Xalba Ramírez en Irutxuloko Hitza recóllense máis detalladamente os comentarios. Primeiro punto de saída: Praza Nova. Oficialmente a Praza da Constitución, pero tras 300 anos de construción da praza, tomou a palabra Dani Goñi, membro do equipo que nos últimos anos está a traballar polo seu cambio de nome, e situou a imposición do nome da praza. Indica que de face ao futuro están a prepararse novas iniciativas para seguir socializando o tema.

A segunda parada foi fronte á igrexa de Santa María. Igrexa construída grazas á achega da Compañía Guipuscoana de Caracas. Por unha banda, Markel Ormazabal situou a creación desta compañía e aproveitou a ocasión para contar unha serie de feitos relacionados co tema. Mencionan que a recente revolta popular produciuse en relación co traslado aduaneiro, o que afectou directamente á consecución do monopolio de mercadorías por parte desta compañía durante décadas para o transporte de case toda Sudamérica a Euskal Herria. Colocou que esta compañía traía cacao e outras materias primas, pero que se exclúe da historia oficial a quen as recollía: Escravos procedentes de África. Ademais, a compañía tiña accións noutras compañías, por exemplo nalgunhas empresas dedicadas ao comercio de escravos. Ademais, Ormazabal explicou que a represión contra a rebelión de Azpeitia de 1766 foi financiada pola compañía Karakasko.

A terceira parada foi na praza da Trindade. No seu día foi o antigo cárcere de San Sebastián, segundo explicou Ormazabal. As anécdotas relacionadas con esta praza relaciónanse, entre outras cousas, cos numerosos escravos que tiveron no cárcere, coa venda dos mesmos por parte do Concello e coas familias que as compraron: Errazkin, Aiertza...

Por último, a excursión comentada ha finalizado na praza onde se atopa a estatua do almirante Okendo. Estefania Quilez leu o manifesto da Donostia Decolonial. Neste vídeo, realizado por Joseba Parron, pódese escoitar o texto do manifesto e ver as imaxes do percorrido.

Campaña contra esclavistas e colonizadores no Antigo

No barrio do Antigo de San Sebastián, Sortu colocou carteis informativos explicando a orixe dos nomes dalgunhas rúas. Este vídeo foi realizado en Negu Gorriak co tema "A historia ensinada", no que se pode ver a iniciativa.