Eu dicíalle: “Tamén estiveches inmigrante en América?”. Ela apresurouse a dicir: “Ah si, fómonos a gozar dun bo traballo”. “Ah, e pensas que os teus están aí de pracer?”. “Acórdasche de utilizar esta lei francesa e a dos lagüngos, especialmente a segürgota social e os servizos püblicos... Contemplaban os güises, recollían o lugar dos franceses, mesturaban os recunchos, levaban aos malfeitores escondidos no seu ühold ou non... Non gütüzü haboro etxen, gititzüran ahoguko!”.

A insistencia desta conversación non podía levala máis lonxe, e pasamos a referirnos a outro gea, sempre na violencia da barbería, que era o noso tempo. O prefecto non se refería ás outras güczis senón ás burlas, non á maldade, senón ao que as outras pernas xa dixeran sobre si mesmas. Ese medo aos inmigrantes acelerouse desde entón, coma se un üholde cubrise a güzi europea. Un político elisio está a aumentar esta vergoña, sexa con esta fe, sexa coa esperanza de chegar a un gran bardín para poder asistir á votación. Dise que é unha idea falsa, unha presunción falsa: segundo ouven, estamos da barbarie destes inmigrantes, especialmente no campo da Revolución francesa, onde os africanos que buscan traballo sobre todo teñen un paro neste país, e que os estranxeiros praubs non están tan por encima dos hebreos, especialmente os do müsülürím.

Tamén debo ser Ütsü, metade phürü: un inmigrante non se ve en Maule-Lextarre, nin noutras cidades de üngürüko como Oloroe, Ortese, Donapaleu, Saint-Jean-Pied-de-Port, Baigorri, Hazparne... Tívoos en Pau e Baiona? Unha vea zonal? Onde está o terrible üholde que me falou en todo? É difícil cortar as ás a un malvado rumor, polo menos mirando desde o crecemento desa vea á guitarra, e para que digan claramente que non hai talles üholders, salvade a un político demagoga na lingua da zona, que non ten os nosos botzis mereji.

Este artigo foi publicado pola revista Laborari e trouxémolo a ARGIA coa súa autorización.