Facendo spoiler toda a sesión que foi redondeada mentalmente, o tribunal definiu a táboa de clasificación da final como:
Maialen Lujanbio 2.240 puntos
Amets Arzallus 2.166 puntos
(De aquí en diante cantaron 10 bertsos menos e a diferenza de puntos non é equiparable, xa que non falaron de cabeza)
Aitor Mendiluze Gonzalez con 1.507 puntos
Sustrai Outeiro Acordarrementeria con 1.495 puntos
Alaia Martin Etxebeste con 1.493,5 puntos
Beñat Gaztelumendi Arandia 1.443,5 puntos
Nerea Ibarzabal Salegi con 1.435,5 puntos
Joanes Illarregi Marzol con 1.421,5 puntos
* Os saúdos dos finalistas están ao final deste artigo.
Coa marcha de Iparraguirre comezan a recta final. A pota de 14.000 persoas ponse a gallarón para perder a vergoña no tema dos que se coñecen en terapia. O programa explota. E tras o bertsolarismo abriuse o máis alto dos públicos.
Na onda do programa estourado tamén realizaron o segundo traballo de oficio a golpe de humor. A elección de Amets Arzallus como actor para a película de Maialen Lujanbio ponlles como tema e métense nas calidades de dúas personalidades moi coñecidas.
Finalmente, chega a quenda do traballo de cámara. O primeiro en facer foi Amets Arzallus e Maialen Lujanbio veu cando este terminou toda a sesión. Aquí, en cada exercicio da cámara puxemos de fronte os traballos de dous artistas:
Amets Arzallus describe a situación do eúscaro:
Nos
idiomas hai
algúns grupos
e que diferenzas!
Se nos
preguntásemos por
diglosis e o eúscaro
á vez?
& '97; Nós sempre
sós e gravados a miúdo
sen palabras e os
demais estamos
moi
lonxe na propiedade equilibrada.
Maialen Lujanbio ha elipido a palabra equilibrio:
Desde o desequilibrio
vémolo
na prensa de once xéneros, cada
día laborable e desempregado,
cando hai moitos enredos con
casas do Norte e do
Sur e sen
fogar, con benestar caloroso, se
todo
está aí... é
difícil recuperalo se se
perde.
O traballo de Amets Arzallus foi redondeado:
Unha vez díxome a miña
filla
Hikilimiliklik papá, son un neno e
o meu pai en silencio.
Non se moveron beizos,
moscas, cadeiras.
Pasei case dúas
horas quieto.
Desde entón non hai unha ponte que
non me asusta,
o que di
que é belo non di
que a verdade é
fácil non ten ollo
O significado do
normal é que tiñamos un
fillo que
buscaba
noutro punto o plan da felicidade,
que era unha filla, ou viceversa,
que coas palabras tiñamos que negar na bágoa en que quedo ás veces na bágoa para logo sentirme mal nos
charcos de
nerón quen
ten a fonte do pranto?
Para aclarar de
novo as
palabras "non pai, nin B plan
romper a vella
lei" que é chica, que mozo
que femia, que macho?A
primeira rama
educativa dos
nenos é
o pai, pero nós
temos o
Norte
no
Sur.
Obra de Maialen Lujanbio:
Non hai plan, non hai
plan B, o único plan que hai é o
A, xa
estariamos a falar de
coñecernos a nós mesmos.Botamos
a mirada no
barrio no que lle puxemos receo
e
perdemos a respiración,
e non nos metemos e lanzámonos
á protesta
saíndo mellor á praza e
somos os mesmos que antes.
Agora todo é privatizar unha
dinbi-danba
de esquerda a dereita para baixar un
exemplo de sanidade, a educación da barreira
tamén
pasou moi duro e pasou moito, a
demanda dos mozos, levándonos durante
dous anos ese bico nas clases, coidámonos mutuamente e coidamos dos veciños,
pero cando chegou a oportunidade
ou a quenda de actuar: todo o
que podía ser común foi
polo inodoro.
Non estou seguro de que
o
sector da xente que está na autoridade non se que é, mellor soñar
con Sancho
ou Quixote, nalgunhas épocas
non é tan torpe que perdemos a sorte con esta mentalidade
excell e temos unha
gran aposta cara ao
futuro nas nosas mans?
É terrible que o futuro
estea nas nosas mans.
O bertsolari Iñaki Murua e o animador da Asociación Bertsozale puxeron a txapela a Maialen Lujanbio.
Saúdo do campión Maialen Lujanbio:
Á dirección dos
pobos e linguas
uníronselle máis temas ao eixo anterior
e á
desesperación
de gañar a pelexa de forza á bailarina para enfrontarse
á dura forma que tomou
o
mundo.
Joanes Illarregi:
Parabén Amets,
aos que en boca
doutra persoa que volvían ouvir
iso en Maiale, primeiro hai un abrazo, igual
que aos
que difunden o eúscaro nos txokos navarros
que somos, a pesar de
que moitas veces nos esquecemos de onde vimos, hoxe cumprimos todo, gustaríame seguir
moito máis alá deste
pequeno mundo no
que
sentimos.
Nerea Ibarzabal:
En Maialen xa se sabe
o que
é
a expulsión
da Olimpora nos ombreiros
que merece a pena bater a historia, agradezo a virtude dos pensadores feministas de que os militantes vascófilos non se cansen da beleza, a dignidade e o pórtico de todos véndenos a miúdo que o fume sexa
violento,
présa e intercambio de diñeiro
é
unha acción revolucionaria.
Beñat Gaztelumendi:
Mil felicitacións brancas, Maialen
négase a que os esquecementos volvan producir hoxe
as cóxegas e os picores que creou,
e unha vez que batemos a cabeza da cidade, pensemos
aquí que lugar merece a cultura
e que quere envorcar para que
a estrutura entre nós constrúa
en diálogo un lugar no que
a inercia e o
costume fosilizadas atópense
no bertsolarismo.
Alaia Martín:
Maialen querémosche
felicidades e xapo!Para
esta
nova
foto, vostede foi
outro bico de marco por aí para as miñas
tres avoas Desde Getxo
o camiño era un pracer para min, o corazón saltoume cara arriba,
pero querería agradecer
a outras irmás
e cómplices
que nos custaron
unha rede para
empoderarnos.
Sustrai Outeiro:
Os soños de que
Maialen e as mellores amigas
atrévanse a caer na cima da nosa decadencia e a cantar
as peles negras da xustiza de coser,
pero como somos xente máis, quero un futuro para vós Ekain, para Aiur, as palabras para os asteriscos e os homes reaprendidos requiren acción,
pero hoxe polo menos
un latexado de
corazón para unha nova.
Aitor Mendiluze:
Parabén a todos
máis mitos e a vós e vós grazas á
nosa infinidade
de columnas,
estamos en débeda,
pero non me gustaría ir sen lembrar á miña nai que nunca fixemos
en eúscaro
non fuches dono
da lingua na
escola de bertsos.
Amets Arzallus:
Parabén
a todos
os amantes de Maialen non necesito terapia no
posto, non me vexo avergoñado
pola
posibilidade de crear un vasco en Zumaia ou
de crear un vasco de Goiatz en Conacry
ou nA Paz é o
eúscaro negro e negro o eúscaro é un corpo de transs inaceptable para inventar novos mundos e pedir pasatempos a ninguén para liberar toda a
vida
do eúscaro.