Un, dous, tres e catro, probando, probando... Vai? Si? Si. A ver ese micro lateral. Unha, dúas, tres e catro. Fala un pouco máis. Bo, estamos aquí, está a chover fóra, pero nós estamos na sede de ARGIA, no piso de arriba, facendo probas... Que ben escóitase, non? Por suposto, os recursos deben ser do tamaño do produto. Isto é 2.0. Estes anacos de paneis traseiros, joño, os seus elegantes. Imos dicir “desde pequeno facendo”. Xa sabes, cando vén esta xente importante a facer o programa, hai que dar nivel. Non necesitaron moito para volver a nós. Primeiro viñeron coa escusa do Campionato Nacional de Bertsolaris, logo foi o Campionato Señora... Que teñen agora? Algo parecido? Poucas “espontáneas” de bertso. O primeiro invitado é o bertsolari, ou era, non sei cando os bertsolaris deixan de selo... Comprometémonos a aparcar o bertsolarismo. Trátase de convidar á xente da esfera cultural vasca e de tratar a actualidade, en xeral, a actualidade. Será un proxecto anual. Bertsolarismo... Non teño moita graza aos bertsolaris, pero antes escoiteilles, souben quen será o primeiro invitado... Entra en vigor esta cláusula a partir da segunda sesión? Iso tamén está por ver. O invitado acaba de chegar.

O timbre interrompe a conversación entre dous compañeiros e rapidamente van abrir a porta. Os kirios bailan pola tarde chuviosa. Son habituais estes nervios, que se cocen no renovado estudio de ARGIA porque é pouco habitual, pero ao mesmo tempo convértese nunha práctica habitual cando se dá aos claquetas. Práctica habitual bimensual. Luns en argia.eus. Sesións dinámicas dunha hora de duración. Só o estudio será estable e, por suposto, o tres presentadores, pero alternarán entre eles as tarefas. O cuarto asento ocuparao o invitado. E o quinto, os colaboradores serventes. Estes últimos son tamén tres, e por quendas vanse expondo temas de actualidade en relación co punto de graza e a guindilla.

Abriron a porta de redacción pensando que era o invitado da primeira sesión, pero non, é colaborador. Leva unha caixa de bombones debaixo do brazo. Lémbranlle que faltan unhas semanas para o Nadal, pero tráeo como elemento para a súa primeira sesión. Con todo, a tentación de abrir non se produciu, xa que os presentadores se saturaron coas pastas dun confitero de Errezil e co café recentemente elaborado. Repasan os guións xunto coa merenda e prepáranse para iniciar a sesión.

Por segunda vez soa o timbre. Agora si, é convidado. Chega a tempo, sente riseiro e con ganas. O presentador saudou, antes de que se coñecesen, deu uns abrazos alí e aquí e explicáronlle rapidamente os pormenores do programa. Non está especialmente nervioso. Está bastante afeito porse diante das cámaras, aínda que ultimamente estivo bastante detrás delas. Dixéronlle cal será o seu micrófono e todos tomaron asento. Os compañeiros que se pon cómodos, ponse os cascos e encárganse da técnica asumen coa cabeza. Dá á claqueta e inicia o pequeno texto de entrada. Comeza a primeira sesión. Comeza o videopodcast BTN 2.0. As cousas van ben, acompañarannos durante todo o ano que vén.